* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [ər.] 1. is. Şeytan. Onu əzazil də aldada bilməz. – Əhsəni-təqvimi inkar eylər imansız fəqih; Şol əzazilin ki adın həq deyər, şeytan budur. Nəsimi. 2. sif. məc. Zalım, amansız, rəhmsiz, insafsız, qəddar. Əzazil adam. Əzazil ata. – Nuşəfərinin atası çox əzazil və zalımdı. (Nağıl). Qara xan əzazil bir xan idi. “Koroğlu”. Şişman qadın əzazil bir qayınana idi. S.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / əzazil1 ƏZAZİL – İNSAFLI Qara xan əzazil bir xain idi (“Koroğlu”); Onu insaflı bir sistem işçisi kimi tanıyırdılar.
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / əzazil1 s. 1. (insafsız, rəhmsiz) grim, fell, hard-hearted; (qəddar) cruel, brutal, harsh; 2. (zülmkar) despotic, tyrannical, heavyhanded
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / əzazil1 sif. impitoyable, sans pitié, implacable ; cruel, -le ; féroce ; déspotique, tyrannique
Azərbaycanca-fransızca lüğət / əzazil1 [ər.] 1. сущ. шайтӀан; 2. прил. пер. къансар, залум, амансуз, регьимсуз, инсафсуз.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / əzazil