alicənab sözü azərbaycan dilində

1 sif. [ər.] 1. Başqalarının xatirinə öz şəxsi mənafeyindən keçən; namuslu, səxavətli, nəcib, nəcabətli. Alicənab adam. Alicənab hərəkət. Alicənab xasiyyət. – [İbrahim xan] özünü alicənab (z.) göstərmək üçün, bu fürsətdən istifadə edərək, arvadların buraxılmasını tapşırdı. Çəmənzəminli. 2. köhn. Keçmişdə böyük mənsəb və rütbə sahiblərinə verilən ünvan. [Cəfər:] Alicənab xan həzrətlərinin xidmətində and içirəm əzizlərimin canına ki, Moskvadakı uşağınızdan yana mən bir söz eşitməmişəm. C.Məmmədquluzadə.

2 ə. nəcib, comərd.

1 namuslu — səxavətli — nəcabətli

2 alicənab bax nəcib

1 ALİCƏNAB – ALÇAQ Alicənab adammış (S.Rüstəm); Elə bir alçağa ölüm də azdır! (S.Vurğun). ALİCƏNAB – KOBUD Dərs alın, alicənab, sinəsi dəftər kişidən (S.Vurğun); Bağışla, Maya xanım, çox kobud adama rast gəlmisən (M.İbrahimov). ALİCƏNAB – NANƏCİB Siz nə qədər alicənab, təvazökar adamsınız, Gülşən! (Ə.Vəliyev); Bu nanəcib işi ki sən görmüsən, acığını canından çıxmasam, mən heç kişi deyiləm (M.İbrahimov).

1 благородный, великодушный

2 прил. благородный, великодушный, человечный. Alicənab niyyətlər великодушные порывы, alicənab hərəkət благородный поступок, alicənab məqsədlər благородные цели

1 I. s. noble, generous; ~ hərəkət a noble action / deed; II. z. özünü ~ göstərmək to play at being generous / noble

1 sif. adj ; noble ; aristocrate ; distingué, -e ; généreu//x, -se ; magnanime ; ~ adam homme m de coeur ; ~ məqsədlər buts m pl (objectifs m pl) nobles ; ~ niyyətlər intentions f pl distinguées ; ~ hərəkət acte m généreux

1 [ər.] прил. 1. заха, жумарт, рикӀ чӀехи, намуслу, акьалтӀай хъсан (мес. кас, хесет, гьерекат); 2. куьгьн. чӀехи менсеб ва чин авай ксариз лугьудай тӀвар.