Azərbaycan dastanlarının leksikası
1. Gümüş pul (ilk dəfə 1329-cu ildə Sultan Orxan kəsdirmişdir).
M.Füzulinin “Şikayətnamə” əsərində aqça şəklində işlənir.
2. Bəzi balıqların üzərindəki parlaq sədəf kimi pərəklər; pulcuq.
Dastanlarda 1-ci mənaya rast gəlinir.
Bu Müslümü kim yetirsə Sayada,
Savab eylər yüz axçadan ziyada.
Varım, yoxum bircə odur dünyada,
Nə zillətlə boya yetirdim, çoban.
(“Sayat bəy-Səyalı xanım”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası
Azərbaycan dastanlarının leksikası
1. Gümüş pul (ilk dəfə 1329-cu ildə Sultan Orxan kəsdirmişdir).
M.Füzulinin “Şikayətnamə” əsərində aqça şəklində işlənir. Dastanda həmçinin qızıl pul mənasında da rast gəlinir.
2. Bəzi balıqların üzərindəki parlaq sədəf kimi pərəklər, pulcuqlar da axça adlanır. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Dastanda 1-ci mənaya rast gəlinir.
Mən bu dünyada aşığam,
Aşıq deyiləm, işığam,
Axcasız, pulsuz aşığam,
Malım yoxdur alam səni.
(M.Elyas. “Nəğmələr kitabı”)
*
Tövləbaşıya bir kisə qızıl verib dedi:
– Tövləbaşı, al bu axçaları, yeddi arxdan dolanına belə bəsdi. (“Zərnişan xanımın Çənlibelə gəlməyi”) (İ.A., B.A.)
Azərbaycan dastanlarının leksikası
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.
I
(Qazax, Salyan, Şəmkir)
balıqların üzərindəki pərək, pul. – Bizim çaylardakı balıxların hamısında axça var (Qazax)
II
(Meğri)
qaratikan kolunun toxumu. – Qaratikan kolunun axçasınnan yeyecax, davıla dönecax quyinnər
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.
