azğın sözü azərbaycan dilində

1 sif. 1. Azmış, yolunu itirmiş. □ Azğın düşmək – yolunu itirmək, yurdundan, məskənindən avara düşmək. // məc. Yoldan çıxmaq, pis yola düşmək. 2. məc. Qudurmuş, vəhşi, yırtıcı, amansız, önüalınmaz, sərt, şiddətli. Azğın küləklərlə gəlib üz-üzə: Gah batdım dənizə, gah çıxdım üzə. H.Cavid. // İs. mənasında. Burada at çapdı keçən azğınlar. S.Vurğun. // Qudurğan, lovğa, təkəbbürlü. 3. Pozğun, namussuz. [Qohumlar] ataananı namussuz adlandırdılar, qıza azğın dedilər. Mir Cəlal.

1 Vurğun qəlibi üzrə azmaq feilindən əmələ gəlib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 qudurmuş — vəhşi — yırtıcı

2 pozğun — namussuz

3 1. AZĞIN, QUDURMUŞ (məc.) Qan içməkdən doymazdı azğın, qudurmuş itlər; Makgini öldürdülər, qorxu yaradır deyə (S.Rüstəm); AĞZIKÖPÜKLÜ (dan.). Dağətəyi kəndi.. ağzıköpüklü ağalarına qarşı baş qaldırmış deyildi (S.Rəhimov); DƏLİ-QUDURMUŞ Görəsən yenə hansı dəli-qudurmuşa rast gəldi (M.F.Axundzadə); QUDURĞAN Qudurğan dövlətli cavanları arvada latayır söz qoşub oxuyur.. (Ə.Əbülhəsən); QUDUZ (məc.) Quduz düşmənin qılıncı cəngavərin qolunu kəsib atdı (M.Hüseyn); VƏHŞİ (bax). 2. AZĞIN, AZMIŞ, HARIN (məc.), YOLUNU İTİRMİŞ

1 AZĞIN – MƏDƏNİ Hücum edin dörd yandan; Od vurun azğın kəndə (A.Şaiq); Onlar istəyir ki, biz də qabağa gedək, mədəni xalqlar cərgəsinə çıxaq (M.İbrahimov).

1 1. блуждающий; 2. необузданный, кичливый, неистовый, исступленный, потерявший совесть, бесчинствующий, заносчивый, оголтелый, буйный; 3. распущенный;

2 I прил. 1. заблудший, заблудившийся 2. беспутный, блудный. Azğın oğul блудный сын 3. безудержный, необузданный. Azğın qüvvə безудержная сила, azğın düşmənçilik необузданная вражда 4. оголтелый. Azğın irtica оголтелая реакция 5. озверелый. Azğın antiazərbaycan təbliğatı озверелая (оголтелая) антиазербайджанская пропаганда 6. свирепый. Azğın fırtına свирепый ураган 7. буйный, бешеный, неукротимый; azğın düşmək: 1. заблудиться, скитаться; 2. выходить, выйти из повиновения

1 s. unbridled, ungovernable, uncontrolled, unrestrained; ~ olmaq to be* unbridled / uncontrolled

1 sif. 1) errant, -e ; égaré, -e ; perdu, -e ; vagabond,-e ; 2) effréné, -e ; effronté, -e ; déchaîné, -e ; désordonné, -e ; ventard ; impétueu||x, -se ; furieu||x, -se ; violent, -e ; enragé, -e ; relâché, -e, déréglé, -e ; malhonnête ; ~ adam énergumène m f ; ~ düşmən ennemi m effréné (déchaîné) ; ~ irtica réaction f déchaînée

1 прил. 1. рехъ алатай, рехъ алатна къекъвезвай; // azğın düşmək а) рехъ алатун; ватандивай, кӀваливай-къавай къакъатна авара хьун; б) пер. рекьяй акъатун, чӀуру (пис) рекье гьатун; 2. пер. пехъи, кӀеви, вилик пад кьаз тежер, вагьши, амансуз; azğın külək пехъи гар; 3. азгъун, къудур, лавгъа, такабурлу; 4. ява, чӀуру рекье авай, намуссуз.