* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. məh. Silahı hazır vəziyyətdə tutaraq, bərədə durub ovu gözləyən ovçu. Ümdə girəvələrdə və keçilməz bəndərgahlarda dayanmış bərəyəçilər öz nəfəslərini udmağa çalışır, az qala söykəndikləri gövdəli palıd ağaclarına bitişirdilər. S.Rəhimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / bərəyəçi1 сущ. нугъ. яракь кӀвачиз акъудна, бередал акъвазна гъуьрч хуьзвай гъуьрчехъан.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / bərəyəçi