* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. dan. 1. Boş, qeyri-məskun (yer haqqında). 2. Sərbəst, azad, işsiz, bikar.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / beytin1 прил. устар. 1. незасеянный (о земле). Beytin yerlər незасеянные участки 2. напрасный. Bu beytin işdir это напрасное дело 3. бесхозный, брошенный, незанятый 4. праздный, проводящий время в праздности, в безделье
Azərbaycanca-rusca lüğət / beytin(Ağdam, Bərdə, Çənbərək, İmişli, Qazax, Quba, Salyan, Şəki, Şuşa, Yevlax) 1. işsiz, avara. – Kişi, beytin dayanma, işə əl ver (İmişli); – Ə, niyə beytin gəzirsən? (Kürdəmir); – Bizim qalxozda beytin adam yoxdu (Salyan) 2. boş, istifadəsiz (Quba, Salyan); – Əhməd üldi, öyi beytin qaldi (Quba); – Çavat qarı beytin adamdı, ağzı harya düşse: ydir (Çənbərək) 3. mənasız (Naxçıvan) – Sənin bu işin beytin işdi
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.