biabırçılıq sözü azərbaycan dilində

1 is. Rüsvayçılıq, rəzalət, utanılacaq hal. Bu nə biabırçılıqdır? – [Nazlı xanım:] İndi, Nəcəf bəy, sən də bizim biabırçılığımıza razı olma! Ə.Haqverdiyev. Sübhanverdizadə Kosanın burnunu görərək, əli ilə onu içəriyə çağırdı: – Harada itmisən? Katib nə biabırçılıq eləyib, … nə qayırıb? S.Rəhimov.

1 rüsvayçılıq — həyasızlıq — abırsızlıq — rəzalət

2 BİABIRÇILIQ [Nəsirov:] Bərbərzadə, elə etmək lazımdır ki, bu biabırçılıq kütlənin içərisinə yayılmasın (S.Rəhman); BƏDNAMÇILIQ Hamı: Yox, belə iş ola bilməz, bu nə hərəkətdir, bu nə bədnamçılıqdır?! (Ü.Hacıbəyov); RÜSVAYÇILIQ Cahandar ağa: Qəmər, sən kişnəyəndə ürəyim dağa dönürdü. Şahə qalxıb fırlananda elə bilirdim yeri, göyü mənə bağışlayırlar. Qəmər, indi mən nə edim, sənin rüsvayçılığına necə dözüm? (İ.Şıxlı).

1 позор, срам, скандал, безобразие

2 сущ. позор, бесславие, постыдность; biabırçılıq etmək повести себя непристойно, заскандалить

1 i. shame, disgrace, infamy, ignominy; ~ etmək to behave indecently / disgracefully / outrageously

1 is. indécence f ; gravelure f ; obscénité f ; ~ etmək commettre des indécences

1 сущ. беябурчивал, русвагьвал, регъуь жедай гьал.

1 rezalet