Brutalizm
Brutalizm (ing. Brutalism) — 20-ci əsrin əvvəllərinin müasir memarlıq cərəyanından yaranan və 1950–1970-ci ilin ortalarına qədər davam edən memarlıq cərəyanı. Brutalizm öz başlanğıcını ingilis memarları olan Elison və Piter Smitsonun layihələri və teoretik işlərindən götürür. Bu stil Avropanın demək olar ki, bütün ölkələrində, o cümlədən ABŞ, Kanada, Yaponiya, Braziliya, Skandinaviya dövlətləri və SSRİ-də yayılmışdı.
== Tarixi ==
"Brutalizm" terminindən ilk dəfə Elison Smitson və Piter Smitson öz teoretik qeydlərində və məqalələrində istifadə etmişdilər. Onlar bu məqalə və qeydlərdə 50-ci ilin əvvəllərində yaratdıqları memarlıq əsərlərini və fikirlərini izah edirdilər. Termin öz kökünü fransız dilindən ("béton brut" — "emal edilməmiş beton") götürülüb. Le Korbuzye bu terminin köməyi ilə müharibədən sonra tikilən binalarda tətbiq edilən fasad işlənməsi texnologiyasını təsvir edirdi. Termin britaniyalı memar-kritik Rayner Benemin "Yeni brutalizm — etika yoxsa estetika?" (1966) kitabının adı üçün istifadə ediləndən sonra geniş yayılmağa başladı. Benem öz kitabında, xüsusilə Avropada tikilən, müəyyən memarlıq tikintisinin xarakterini təsvir edirdi.
