* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | ••••• | 0.34 |
2005 | •••••••••••••••••••• | 1.35 |
2006 | ••••••• | 0.45 |
2009 | •••••••• | 0.48 |
2010 | ••• | 0.18 |
2012 | •• | 0.09 |
2013 | ••• | 0.15 |
2020 | •• | 0.13 |
1 is. məh. Tənəkləri və s.-ni bağlamaq üçün nazik söyüd çubuğu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / burğu2 is. 1. Müxtəlif dəlici alətlərin adı. Dülgər burğusu. Dəmirçi burğusu. – Dırnağı Əzrailə çəngəl idi; Bığları bir burğuya timsal idi. S.Ə.Şirvani. 2. Vinti açmaq, ya bərkitmək üçün alət. // Probkaaçan alət.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / burğu1 Burmaq feilindən əmələ gəlib. Sancıya da “buru” deyirlər. Hər ikisi eyni kökə malikdir. Ruslardakı бурение kəlməsi də bizdən keçib. Burulğan kəlməsi də “burmaq” mənası ilə əlaqədardır, suyun burulduğu yerdir, girdabdır. Burxulmaq, burcutmaq da yuxarıdakılarla qohumdur. M.Fasmer rus dilindəki бурить məsdərini alman və ya holland dillərinin biri ilə bağlayır və səhv edir, amma burav sözünü açıqlayarkən səhvini düzəldərək yazır ki, bu (burav), türk dillərindən ruscaya keçib. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / burğu2 1 I сущ. 1. сверло, бурав 2. дрель (механизм для вращения при сверлении отверствий) 3. коловорот (ручной столярный инструмент) 4. инструмент для завинчивания и отвинчивания винтов 5. штопор 6. диал. вентиль II прил. 1. сверлильный. Burğu dəzgahı сверлильный станок 2. бурильный. Burğu maşını бурильная машина 3. буровой. Burğu unu буровая мука 2 сущ. прутья ивы, применяющиеся для связывания и плетения чего-л.
Azərbaycanca-rusca lüğət / burğu1 I. i. borer, drill, perforator; tex. brace, (böyük) auger II. tib. bax sancı
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / burğu1 is. tex. foret m ; tarière f (quyu qazmaq üçün) ; vrille f (kiçik) ; porte-foret m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / burğu2 сущ. 1. бурав; урукул; дрель; сверло; dülgər burğusu дерликдин бурав, урукул; 2. элкъуьрна винт ахъаюн ва я кӀевун патал алат; отвёртка; 3. кӀумп акъудун патал алат.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / burğuI (Gəncə, Şəmkir) göyərti dəstəsini və ya bağda tənəkləri bağlamaq üçün işlədilən nazik zoğ. – Göyü Bakıda burğuynan bağlamıllar (Gəncə); – Biyil burğumuz az olduğuna bağın (tənəyin) yarısını kəndirnən bağladıx (Şəmkir) II (Culfa, Tovuz) lampanın piltəçəkəni, lampanın işığını artırıb-azaldan hissə. – Burğuynan bursan lampa yanar da, keçər də (Culfa) III (Meğri) bax burqı
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.