* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. Əmredici, amiranə. Bu halda Səlim bəy zavod həyətinə daxil olub, buyurucu bir səslə bağırdı. H.Nəzərli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / buyurucu1 I сущ. повелитель (тот, кто приказывает, указывает, заставляет выполнять его волю) II прил. повелительный. Buyurucu tərzdə в повелительном тоне (повелительным тоном)
Azərbaycanca-rusca lüğət / buyurucu