* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və is. [fars.] Başqaları haqqında pis danışan, qeybət edən. Nəyçün sənə tənə edə bədgu; Namusuna layiq işmidir bu? Füzuli. Bir neçə an sükutdan sonra ona [Ərəblinskiyə] təsəlli vermək üçün bədgular haqqında söylənmiş bir rübai oxudum. S.M.Qənizadə. [Yasavul:] Yoxsa bədgu Mirzə Çopur bütün acığını bu raportda məndən alar. S.Rəhimov. // Söyüşçü, söyüş söyən (adam).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / bədgu2 I сущ. устар. 1. хулитель, ругатель, ругательница 2. сплетник, сплетница, тот, кто любит злословить II прил. злоречивый. Bədgu adam злоречивый человек
Azərbaycanca-rusca lüğət / bədgu1 [fars.] прил. масадакай пис рахадай, гъибет ийидай, писардай; къаргъиш ийидай; // сущ. сив харчи, гзаф экъуьгъдай кас.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / bədguf. 1) pisliyə danışan, başqası haqqında pis sözlər söyləyən; 2) iftiraçı, böhtançı; 3) qeybətçi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti