* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. məh. 1. Dəridən tikilmiş hündür papaq. Şiraslan … daqqa divan papağını başına qoydu, üfürülüb evdən çıxdı. S.Rəhimov. 2. Taxıl və b. səpələnən şeyləri ölçmək üçün dəmirdən qayrılmış dəyirmi qab. Daqqa ilə buğda ölçmək. // İçində taxıl və s. saxlamaq üçün qab.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / daqqa1 сущ. диал. 1. деревянная бочка (мера веса зерна примерно в 8 кг) 2. сосуд для хранения нефтепродуктов в быту 3. количество жидкости, вмещающееся в бочку, кадку, чан 4. шапка из каракуля, по форме напоминающая кадку
Azərbaycanca-rusca lüğət / daqqa1 сущ. нугъ. 1. хамуникай цвайи кьакьан бармак; 2. киле, такъа (техил ва мс. чкӀидай затӀар алцумун патал ракьукай раснавай элкъвей къаб); // пикӀ, такъа (къене техил, дуьгуь ва мс. хуьн патал ракьун къаб).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / daqqaI (Gəncə, Kürdəmir, Qax, Qazax, Oğuz, Şəki, Şəmkir, Tovuz) 1. neft, mazut və suqabı (Kürdəmir, Qazax, Şəmkir, Tovuz). – Kimdə mazıt qoymağa daqqa var? (Qazax); – Get daqqamızı nöyütnən doldur gə (Tovuz); – Daqqada mal-qarıya su verillər (Kürdəmir) 2. buğda, arpa saxlamaq üçün taxtadan, ağacdan hazırlanmış qab, çəllək (Gəncə, Qax, Şəki). – Buğdanı daqqıya tök ki, salamat olsun (Gəncə); – Daqqada naxarta buğda olar? (Şəki); – Daqqaya ne olsa qoyuylar (Qax) 3. taxılölçən qab (Kürdəmir, Oğuz, Şəki). – Daqqeynan keşmişdə taxıl ölçərdix’ (Oğuz); – Bir daqqa tutur on üç girvənkə bi çetver; – Uş daqqa bir putdı (Şəki); – Bi daqqa arpam qalıp (Kürdəmir) II (Mingəçevir, Şəki) qaragül dərisindən papaq. – Mən havı daqqanı tihdirən üç ildən artıxdı (Şəki) III (Bərdə, Hamamlı, Qazax, Yevlax) lovğa, ədabaz. – Nə hörməti olajax daqqa adamın? (Bərdə); – Həsən yaman daqqa adamdı (Hamamlı)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.