* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və is. dan. Cığal; davakar. Dağal adam. Oyuna dağal qatmaq (cığallıq eləmək).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dağal1 Farscadır, dəy (yalançı) sözü ilə qohumdur. Dəyyus (əsli: dəygöz) kəlməsi də buradandır. Bizdə cığal kimi də işlədilir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / dağal1 I прил. диал. 1. драчливый (в игре) 2. заносчивый, хвастливый II сущ. 1. драчун 2. хвастун
Azərbaycanca-rusca lüğət / dağal1 I. i. boaster, braggart, show-off II. s. pugnacious; arrogant, boastful
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / dağal1 прил., сущ. рах. чӀихетӀ; дявекар; dağal adam чӀихетӀ кас; // чӀих; oyuna dağal qatmaq къугъуник чӀих кутун (чӀихетӀвал авун).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dağalI (Ordubad) gözə düşən çöp. – Gözümə dağal düşüb II (Ağdaş, Borçalı, Cəlilabad, Füzuli, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Sabirabad, Salyan, Tovuz) 1. oyunun gedişində ümumi qaydanı pozan, cığal (Kürdəmir, Salyan) 2. davakar (Borçalı, Qazax). – Dağal adam oyına şuluğlığ salar (Salyan); – Alı yaman dağaldı (Kürdəmir); – Oynıyanda adam dağal olmaz (Füzuli); – Dağal adam insannan yole:tmer (Borçalı); – O yaman dağal adamdı (Qazax) III (Laçın, Ordubad) inadkar, sözə baxmayan. – O, dağal adamdı (Laçın) IV (Kəlbəcər, Kürdəmir, Qazax) lovğa, ədabaz. – Dağal adam yaxşı adam döy (Qazax) V (Təbriz) həyətin, bağın kənarına nazik ağaclardan çəkilən çəpər. – Bağın qıra:nnan dağal çəkirux
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.