* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. və is. [fars.] şair. Ürəyi cəlb edən, ürəkçəkən, xoşagələn, məftunedici. [Böyükxanım] gah-gah öz-özünə dilrüba bir səslə oxuyub ayaqlarını oynadırdı. M.S.Ordubadi. …Azərşəhr, doğrudan da, Azərbaycanın dilrüba bir guşəsidir. M.İbrahimov. // Dilbər, gözəl, canan. Şəninə dedim şirin söz, bir şey ondan dadmadım; Bu səbəbdən ağzı şəkkər dilrübadən küsmüşəm. M.P.Vaqif. Xəyali-yar edib aldım bu şəb ol dilrübadan həzz. S.Ə.Şirvani. [Dərviş:] Gecələr bu dilrübanın keşikçisi, gündüzlər qulu oldum. A.Divanbəyoğlu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dilrüba1 I прил. поэт. 1. восхитительная, пленительная, прелестная, очаровательная (о красавице) 2. пленительный, прелестный, очаровательный, прекрасный. Dilrüba səs пленительный голос, dilrüba guşə прелестный уголок II сущ. см. dilbər I
Azərbaycanca-rusca lüğət / dilrübaf. 1) könül alan, valeh edən; 2) sevgili.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiməftunedici, könülalan, xoşagələn, dilbər, gözəl.
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti.