* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2002 | ••••••••• | 3.43 |
2003 | ••••••• | 2.76 |
2004 | ••••••• | 2.70 |
2005 | •••••••••••••• | 5.40 |
2006 | •••••••••• | 3.60 |
2007 | ••••••• | 2.54 |
2008 | ••••••••• | 3.17 |
2009 | ••••••••••• | 4.32 |
2010 | •••••••••• | 3.81 |
2011 | ••••••••• | 3.43 |
2012 | ••••• | 1.81 |
2013 | •••••••••••••••••••• | 7.88 |
2014 | ••••••••••••••• | 5.83 |
2015 | •••••••••••••• | 5.44 |
2016 | ••••••• | 2.60 |
2017 | ••••••• | 2.44 |
2018 | •••••• | 2.10 |
2019 | ••••• | 1.95 |
2020 | ••• | 1.06 |
1 [ər. din və fars. …dar] bax dinçi. Dindar adam. – Dindar olanın halı pərişan gərək olsun; Əfsürdə dili, bisərü saman gərək olsun. Ə.Qəmküsar. Mehriban dindar, əski bir müsəlman ailəsinin tərbiyə edib yetişdirdiyi bir qızdı. S.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / dindar2 DİNDAR (dinə, Allaha inanan, din xadimi) Baş saçlı, ayaq çəkməli, mırt-mırt danışanlar; Din qədri bilib, möminü dindar olacaqdır!.. (M.Ə.Sabir); AĞZIDUALI, MOLLAGUNƏ (köhn.) Hacı Hüseyn həmişə təsbeh çevirən, ağzıdualı, mollagunə bir kişi idi (S.Rəhimov); DİN ƏHLİ Din əhlinə də kəşf olur axırda müəmma; Dinsizliyi dinindən alırmış kişi zira (M.S.Ordubadi); DİNÇİ (Əbu Übeyd:) O, mübarizənin bu qədər uzun sürməsində yerli zənginləri ve dinçiləri təqsirli görür ki, onlar Elxana maddi və mənəvi yardım göstərir (C.Cabbarlı); DİNPƏRƏST Mina xanım dinpərəst fanatiklər kimi öz fəlsəfəsinə, öz qaydasına sadiq olduğundan həyatda başqa fəlsəfələri, başqa qaydalan görmürdü, görmək istəmirdi (M.İbrahimov); DİNPƏRVƏR (köhn.) Üləmayi-izami-dinpərvər; Füqərayi-qəyyuri-hər kişvər (M.Ə.Sabir); MÖMİN Tam meni belə mömin; Belə dindar adam kimi (M.Rahim).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / dindar1 DİNDAR – KAFİR Dindarın bu sözü Mələyin ürəyini yaraladı. Bu kafirlərə inananları haqq yola qaytar (Ə.Haqverdiyev).
Azərbaycan dilinin antonimlər lüğəti / dindar2 I прил. религиозный, набожный, богомольный II сущ. верующий, верующая; богомолец, богомолка
Azərbaycanca-rusca lüğət / dindar1 I. i. believer; pilgrim; devout; ~lar the devout; Dindarlar məscidə tələsirdilər The devout were hurrying to the mosque II. s. religious; devout, pious; ~ adam a religious man*
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / dindar1 is. religieu//x m, -se f ; croyant m, -e ; pieu||x m, -se, dévot m, -te f
Azərbaycanca-fransızca lüğət / dindar1 [ər. din və fars. ...dar] кил. dinçi; dindar adam диндар кас.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / dindarə. və f. dinə inanan, dinin tələblərinə riayət edən.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti