donquldanmaq sözü azərbaycan dilində

1 f. 1. Narazı halda özözünə, yavaşcadan anlaşılmaz sözlər danışmaq; deyinmək, narazılıq izhar etmək. …O arvaddan həzər etmək ki, sübhdən-axşamacan dodağının altında həmişə donquldana. N.Vəzirov. Allahqulu donquldana-donquldana (z.) qapıdan çıxdı. Çəmənzəminli. // məc. kin. Ala-babat, pis danışmaq mənasında. Modabaz və meşşan qadınlardan bəhs edən ədib deyir ki, əlbəttə, belə anaların tərbiyə etdiyi uşaqlar … firəngcə donquldanacaqlar. M.Arif. 2. Heyvanlar haqqında: hirslənmə əlaməti olaraq yavaşcadan acıqlı səslər çıxarmaq; mırıldanmaq. Qaraca qız özünü mağaranın dar yerinə yetirdi. Ayı isə dar yerə soxula bilmədi. Bir az donquldanıb mağaranın ağzında yatdı. S.S.Axundov.

1 deyinmək — mırtıldamaq

2 DONQULDANMAQ (dodaqaltı və ya öz-özünə narazı halda danışmaq) Kepkalı oğlan Adilənin saatını açıb ata malı kimi cibinə qoydu və donquldandı (Ə.Qasımov); DEYİNMƏK [Qəndab] öz-özünə deyindi (B.Bayramov); MIRILDANMAQ Kəblə Novruzəli səsdən təngə gəlib mırıldandı (H.Sarabski); MIZILDANMAQ Muxtar yenə də nəzərini çevirmədən mızıldandı (B.Bayramov); SÖYLƏNMƏK Qəndab: Bir başqası da onun sözünə qüvvət verib söyləndi (B.Bayramov).

1 DONQULDANMAQ – SUSMAQ Gileygüzarov öz qoyun gözlərini tavana zilləyib qəzəblə donquldandı (S.Rüstəm); Gücü ona çatırdı ki, susurdu (S.Qədirzadə).

1 бормотать, ворчать, брюзжать, бурчать

2 глаг. ворчать: 1. издавать негромкие низкие звуки (о медведе) 2. сердито бормотать, выражая недовольство, брюзжать. Burnunun altında donquldanmaq ворчать что-то себе под нос

1 f. bax donquldamaq

1 гл. 1. бурбурун, мурмурун, гъургъурун, вич-вичик луькӀуьнун; наразивал къалурун; // пер. са бубат (зурхъум) рахун, гъавурда гьат тийирвал рахун, пис рахун манада (айгьамдалди); 2. мурмурун (хъел атунин лишан яз явашдаказ ванер акъудун, мес. севре).