* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 f. 1. Bir şeylə döymək, vurmaq. Az qalıb, mənzil başına çatmışıq, – deyə arabaçı öküzləri döyəclədi. T.Ş.Simurq. 2. Bir şeylə üstündən vuraraq (döyərək) düzləndirmək, yastılatmaq, bərkitmək, basıb sıxlaşdırmaq, bərabərləşdirmək. Damın torpağını döyəcləmək. İsti qırı (asfaltı) döyəcləmək. – Sofiya xanım irəli yeridi, odunları maşa ilə döyəclədi, çırpdı, sonra birbirinə yavıqlaşdırıb sobanın ağzını örtdü. Çəmənzəminli. 3. məc. Ara vermədən çarpmaq, döymək, vurmaq, taqqıldatmaq. Yağış pəncərəni döyəcləyir. – Bir də görərdin, hərə əlinə bir mis qapıb dama çıxar və onu döyəcləyərdi. H.Sarabski. Dəniz ara vermədən buruğun polad sütunlarını döyəcləyirdi. M.İbrahimov. Köpüklü dalğalar sahilə doğru şütüyərək, sıldırım qayaları hirslə döyəcləyirdi. M.Hüseyn. 4. məh. dan. Birnəfəsə danışmaq, demək. Qız məni çıxılmaz bir döngəyə salıb döyəclədi. M.S.Ordubadi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / döyəcləmək1 1. выстегивать, поколачивать; 2. бить кругом, трамбовать, выравнивать;
Azərbaycanca-rusca lüğət / döyəcləmək2 глаг. 1. колотить: 1) наносить удары; поколотить. Öküzləri döyəcləmək колотить быков, dəyənəklə başına döyəcləmək колотить дубинкой по голове 2) стучать, ударять; поколотить. Qapını döyəcləmək колотить в дверь (ногой и т.п.), yumruqla döyəcləmək колотить кулаком 3) нанося удары чем-л., очищать от пыли, грязи; поколотить. Xalçanı döyəcləmək колотить ковер 2. разг. трамбовать. Torpağı döyəcləmək трамбовать землю, asfaltı döyəcləmək трамбовать асфальт
Azərbaycanca-rusca lüğət / döyəcləmək1 f. 1. to strike* (on); to beat* (at), to bang (on); qapını ~ to bang on the door; 2. to hit* (d.); to thrash (d.); to give* (d.) a rubbing / hiding
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / döyəcləmək1 f. bâtonner vt, cravacher vt, flageller vt, fouetter vt ; frapper à la porte
Azərbaycanca-fransızca lüğət / döyəcləmək1 гл. 1. са затӀуналди ягъун, гатун; илигун (мес. яцарал тӀвал); 2. гатун; гатана дуьзарун, кӀеви авун, кьулу авун, гатана цӀалцӀамарун (мес. къавун накьв); 3. пер. ягъун, гатун (мес. марфади дакӀар); 4. пер. рах. ара тагана, са нефесда рахун, лугьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / döyəcləmək