* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [yun.] Ədəbi əsərin son hissəsi. // Operada son pərdə. Opera təntənəli epiloqla bitir. // Son, nəticə, xatimə. Üsyanın epiloqu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / epiloq2 yun. epilogos, epi – sonra və logos – söz 1) ədəbiyyatda qəhrəmanın sonrakı taleyindən xəbər verən son fəsil: ədəbi əsərin son hissəsi; 2) məcazi mənada son, nəticə, xülasə; 3) qədim yunan dramında tamaşacılara müraciətlə söylənən son söz – bədii əsərlərə (poema, roman, dram) əlavə edilən sonluq. Epiloqda, əsasən, əsərin qəhrəmanlarının sonrakı taleyi haqqında qısa məlumat verilir.
Elmi̇ fəali̇yyətdə i̇sti̇fadə olunan əsas termi̇nlər / epiloq1 EPİLOQ (ədəb., son, axır) Epiloq çox zaman yazıçının əsərdə demək istədiklərini tamamlayır (C.Hacıyev); XATİMƏ Nizaminin mükafat aldığı kəndin nəhayət dərəcədə dəyərsiz olduğunu kitaba yazılmış xatimədən də anlamaq olur (M.S.Ordubadi); NƏTİCƏ.
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / epiloq1 сущ. эпилог: 1. заключительная часть литературного произведения. Poemanın epiloqu эпилог поэмы 2. перен. конец, развязка чего-л. Həyatın epiloqu эпилог жизни
Azərbaycanca-rusca lüğət / epiloq1 is. ədəb. épilogue m, conclusion f, péroraison f, fin f, issue f, solution f
Azərbaycanca-fransızca lüğət / epiloq1 [yun.] эпилог (эдеби эсерда: геройрин гуьгъуьнин кьисметдикай хабар гудай эхиримжи кьил; // операдин эхиримжи перде; // эхир, нетижа).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / epiloq