* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. Molla məktəblərində şagirdləri cəzalandırmaq üçün işlədilən alət. Kimisi dərs oxuyur, kimisi falaqqadan təzə çıxmış ayaqlarını ovuşdurub ağlayır… Ə.Haqverdiyev. [Əmiraslan:] Dədə, mən məktəbə getməyəcəyəm. Orada molla adamın ayağını falaqqaya salıb döyür. S.S.Axundov. // Ümumiyyətlə, keçmişdə müqəssirləri cəzalandırmaq üçün tətbiq edilən eyni alət və üsul. Əhmədi yıxıb, ayaqlarını qoydular falaqqaya, o qədər döydülər ki, ayağının bir qat qabığı getdi. (Nağıl).
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / falaqqa2 Mollaxanalarda şagirdləri və ümumiyyətlə, müqəssiri cəzalandırmaq üçün alət. Molla içəri girib Abbasın ayağını falaqqaya saldı. Ayaqlarına o ki var idi o qədər döydü ki, ayaqlarının bir qabıq dərisi getdi. (“Abbas və Gülgəz”)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / falaqqa3 Mollaxanalarda şagirdləri və ümumiyyətlə, müqəssiri cəzalandırmaq üçün alət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dona xanım Lələyə ağzını açmağa imkan verməyib kənizlərə falaqqanı gətizdirdi. (Paris nüsxəsi, 12-ci məclis)
Azərbaycan dastanlarının leksikası / falaqqa1 устар. орудие наказания (деревяшка, к которой привязывали ноги провинившегося и били палкой по пяткам)
Azərbaycanca-rusca lüğət / falaqqa2 сущ. фалакка: 1. истор. орудие наказания – деревяшка, к которой привязывали ноги и потом били палками по пяткам – в медресе учащихся или провинившихся вообще 2. диал. шпингалет (задвижка для запирания окон, дверей)
Azərbaycanca-rusca lüğət / falaqqa1 фалакъа (мулла мектебра кӀелдай аялриз ва я маса тахсиркарриз кӀвачер туна жаза гун патал алат).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / falaqqa(Salyan) cəftə. – Ya cəfdə, ya falaqqa ikisi də bi şeydi
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.