* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. Mütləq getməli olan, qala bilməyən. Gedərgi adam. – Arazam, Kürə bəndəm; Bülbüləm, gülə bəndəm; Mən gedərgi qonağam; Bir şirin dilə bəndəm. (Bayatı). Aşıq mənəm, qalalar; Bürcsüz olmaz qalalar; Çünki gedərgi olduq; Sağlıq ilə qalalar. Sarı Aşıq. // Müvəqqəti, daimi olmayan. Həqiqət eşqilə gəldik cahana; Onun hökmüylə də gedərgiyik biz. S.Vurğun.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / gedərgi1 прил. мутӀлакь хъфин лазим тир, амукь тийир, хъфидай (мес. мугьман); // вахтуналди тир, эбеди тушир; фидай.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / gedərgi