Ginefobiya
Ginefobiya və ya feminofobiya qadınların anormal qorxusu, sosial fobiyanın xüsusi bir növüdür. Keçmişdə bu fobiya latınca horror feminae termini ilə təsvir edilmişdir.
Ginofobiya qadına qarşı nifrət, hörmətsizlik və həddindən artıq qərəzli münasibətlə qarışdırılmamalıdır. Bəzən terminlər bir-birini əvəz edir, lakin bu, qadınlara qarşı mənfi münasibətin patoloji deyil, sosial tərəfinə aiddir.
== Etimologiya ==
Ginefobiya termini yunanca γυνή (gunē), "qadın" və φόβος - (phobos), "qorxu" sözlərindən ibarətdir. Gynephobia sözü fransızca "gynéphobia" sözü ilə türk dilinə keçmişdir.
"Gynephobia" termininin qısa adları arasında "feminofobiya" var.
Ginekologiya
Ginekologiya (yun. gyne – qadın vəlogos – elm) Klinik təbabətin qadın cinsiyyət sisteminin fiziologiyası, xəstəliklərini və bu xəstəliklərin profilaktikası, diaqnostikası və müalicəsini öyrənən sahəsidir.Ginekologiya müstəqil bir elm kimi IX əsrdən etibarən inkişaf etməyə başlamışdır.
Ginekologiya elminin məqsədi qadın sağlamlığını qorumaq və ona yardım göstərməkdən ibarətdir. Qadın xəstəlikləri dedikdə yalnız qadınlarda baş verən xəstəliklər nəzərdə tutulur. Bu xəstəliklər uşaqlıqda, uşaqlıq artımlarında, yumurtalıqlarda, uşaqlıq boynunda əmələ gələn xəstəliklərdir. Qadın xəstəliklərinin müalicəsi ginekoloqlar tərəfindən aparılır.Həkim-ginekoloq qadın həyatının müxtəlif dövrlərində (uşaqlıq, yeniyetmə və yetkin dövrlərdə) qadın sağlamlığının qorunması məsələləri ilə məşğul olur. Mama-ginekoloq isə hamiləlik və doğuş dövrlərinə nəzarət edir.Ginekoloq qadın cinsiyyət orqanlarının kəskin və xroniki infeksion-iltihabi xəstəlikləri (kalpit, endometrit və.s.) uşaqlıq boynu eroziyası, xoşxassəli şiş törəmələri kimi xəstəliklərin müalicə və profilaktikası ilə məşğul olur. Sonsuzluq və ailə planlaşdırılması ilə bağlı tədbirlərin həyata keçirilməsinə yardım edir.
Ginekologiyada funksional (USM, endoskopik və rentgen müayinələr) və laborator (bakterioloji, immunoloji və hormonal müayinələr) diaqnostika üsulları geniş tətbiq olunur. Müalicə üsulunun seçimi və müalicənin ambulator, yaxud stasionar şəraitdə aparılması barədə qərar verilməsi hər bir klinik halın özünəməxsus xüsusiyyətlərindən asılı olur.
