* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2007 | ••••••••••••••• | 0.21 |
2010 | ••••••••••••••••••• | 0.27 |
2013 | •••••••••••••••••••• | 0.29 |
1 is. 1. Müxtəlif maddələrdən ibarət sıyıq kütlə. [Qurban:] Qanın qaralmasın, Telli, yerə töküləni yığıb vermişəm, sexdə alma horrası qayırsınlar. Ə.Məmmədxanlı. – Təkərlərdən qopan horra palçıq yola səpilmiş narın ağ duzun üstünü tamam örtdü… İ.Məlikzadə. // Sıyıq, duru halda olan xörək. Bir aydan artıq Almazın ağzına horra tökdülər. S.Rəhimov. Yazıq uşaqcığazlar gündə bircə dəfə arpa unundan horra bişirib içirlər. M.Hüseyn. // məc. Çox sıyıq, duru bişirilmiş xörək haqqında. Bu umac deyil, horradır. Xəmiraşı çox horradır. 2. Heyvanlar üçün xüsusi sıyıq yem. İt üçün horra hazırlamaq. İnək horranı yedi.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / horra1 Hörtlətmək kəlməsi ilə qohumdur. Təqlidi sözdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / horra2 сущ. 1. разг. жижа (жидкая часть супа) 2. похлёбка: 1) суп, заправленный мукой. Horra bişirmək варить мучную похлебку, xəstəyə horra yedizdirmək кормить больного похлебкой 2) перен. об очень жидком обеде 3. болтушка (жидкая пища, приготовленная из муки или толокна, разведенного или разболтанного в воде или в молоке)
Azərbaycanca-rusca lüğət / horra1 сущ. 1. жижа; лемкье; легье; жуьреба-жуьре затӀарикай ибарат тир жими затӀ; 2. жими хуьрек, жими хапӀа; тургьуцӀ; 3. гъуруш (кализ гудай); 4. зар. гъуруш, тургьуцӀ (гзаф жимиз чранвай къафун).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / horra