* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Birindən iddiası olan, bir şeyi istəməyə, tələb etməyə əsası olan adam. 2. Böyük iddiası olan adam, özü haqqında böyük fikirdə olub, bunun başqaları tərəfindən də qəbul edilməsinə çalışan adam.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / iddiaçı2 1) birindən iddiası olan, bir şeyi istəməyə, tələb etməyə əsası olan adam; 2) böyük iddiası olan adam, özü haqqında böyük fikirdə olub, bunun başqaları tərəfindən də qəbul edilməsinə çalışan adam; 3) mülki hüquqda özünün pozulmuş və ya mübahisəli hüququn, qanunla qorunan mənafelərin müdafiəsi üçün məhkəməyə, arbitraja, yoldaşlıq məhkəməsinə, yaxud münsiflər məhkəməsinə iddia ərizəsi ilə müraciət edən fiziki ya da hüququ şəxs.
Elmi̇ fəali̇yyətdə i̇sti̇fadə olunan əsas termi̇nlər / iddiaçı2 сущ. 1. претендент, претендентка (тот, кто претендует на что-л.). İddiaçılar turniri турнир претендентов 2. юрид. истец, истица (лицо, предъявляющее иск). Mülki iddiaçı гражданский истец, ilk iddiaçı первоначальный истец 3. соискатель (учёной степени)
Azərbaycanca-rusca lüğət / iddiaçı1 i. 1. hüq. plaintiff, pretendant; 2. (boşanmaq məsələsində) to petitioner; 3. pretender (to), claimant (to, upon), aspirant (to); prezidentliyə ~lər presidential aspirants; 4. id. contender (for), challenger (for)
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / iddiaçı1 сущ. 1. кӀанз дяве кьазвай кас, садавай са затӀ кӀан хьуниз, тӀалаб авуниз асас авай кас; 2. вичин гьакъинда чӀехи фикирда авай, гьа фикир масабуруни кьабул авуниз алахъдай кас.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / iddiaçı