* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 zərf məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq. – Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər. “Koroğlu”. Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ifçin yolardı. H.K.Sanılı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ifçin1 Üpçün variantı da var. Mənası “yerli-yerində”, “tam təminatlı” deməkdir. Çin “yığmaq”dır, “yığcamlıq (səliqəlik)” anlamını əks etdirir, türkmən dilində üpçün kimi işlədilir. İlkin mənası ip və çin (yığma) kəlmələri ilə bağlıdır: ip yığ, dağınıq olmasın, yığcam. İndi məna genişlənib (ipçin nalla…).(Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / ifçin1. Möhkəm, yaxşı, səliqəli. 2. Tamam, bütün. 3. Bir ifçin – 4 naldır. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Elə ki Rövşən Qıratı, Düratı ifçin yəhərləyib, atasının bərabərinə çəkdi, Alı kişi hər şeyi hazır görəndə evə girdi, haman qılıncı gizlətdiyi yerdən götürüb, oğlu Rövşənə verib dedi... (“Alı kişi”) * Qıratı ifçin yəhərləyib Koroğlunun qabağına çəkdilər. Elə bil ki, Koroğlunun dili lal olmuşdu. (“Həmzənin Qıratı aparmağı”) * Nalbənd heç bir söz deməyib təzədən Qıratın ayağını ölçüb dörd dənə yaxşı ifçin nal kəsib Qıratı nallamağa başladı. (“Dəmirçioğlunun Çənlibelə gəlməyi”)
Azərbaycan dastanlarının leksikasıI (Borçalı, Xanlar, Qazax, Tovuz) səliqəli II (Zaqatala) möhkəm, yaxşı. – Büyün atı ifçin nalladacam
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.