* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | ••• | 1.35 |
2006 | ••• | 1.13 |
2007 | • | 0.42 |
2008 | •• | 0.49 |
2009 | ••••••• | 3.20 |
2010 | •••• | 1.91 |
2011 | •••••••••• | 4.63 |
2012 | ••••••••• | 3.87 |
2013 | ••••• | 2.19 |
2014 | •••••••••• | 4.46 |
2015 | •••••••••••••• | 6.46 |
2016 | •••••••••••••••••••• | 9.54 |
2017 | ••••••••••• | 5.04 |
2018 | ••••••••• | 3.90 |
2019 | ••••••••••• | 5.15 |
1 is. [ər. imam və fars. …zadə] İmamların, övliyaların və onların övladlarının basdırıldığı yer; ziyarətgah. [Gövhərtacın anası:] Dünən mən gedib imamzadədə şam yandırdım. Ə.Haqverdiyev. Bu on beş il ərzində yer qalmadı – pir, imamzadə, ocaq, ziyarət qalmadı ki, Münəvvər xanım baş vurmasın… Mir Cəlal. [Molla:] Bu saat camaat özündən çıxmışdır, dəstələr təşkil edərək imamzadəyə gedir. P.Makulu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / imamzadə1 сущ. религ. место, где захоронены потомки имамов; святилище, место поклонения, паломничества
Azərbaycanca-rusca lüğət / imamzadə1 i. din. 1. a holy place where descendants of imams are buried; holy place, sanctuary; 2. son of an imam
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / imamzadə1 is. din. 1) sanctuaire m (chez les chi’ites) ; 2) fils m d’un imam
Azərbaycanca-fransızca lüğət / imamzadə1 [ər. imam və fars. ...zadə] сущ. имамар ва абурун веледар кучукнавай чка; пир.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / imamzadəə. və f. imam övladı, imam nəslindən olan // həmin adamın dəfn olunduğu müqəddəs yer.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiimam oğlu, imam övladı; etiqaddan törəmiş.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti