imansız sözü azərbaycan dilində

1 sif. 1. Dinsiz, Allahsız, etiqadsız; kafir. // İs. mənasında. [Bəndalı:] Görmürsən bu imansızları, bu saqqalı qana bulanmışları! Mir Cəlal. 2. məc. Mərhəmətsiz, insafsız, qəddar. Dinsizin öhdəsindən imansız gələr. (Ata. sözü). Yaman imansız kişidir, maşını saxlatdı, dedi: – Düş yerə… M.İbrahimov. [Yunis:] Əgər sən bilsəydin ki, xalacan, o Yaqutun anası necə imansız arvaddır, sənin də qanın qaralardı. Ə.Məmmədxanlı.

1 mərhəmətsiz — insafsız — qəddar

2 dinsiz — allahsız — etiqadsız — kafir

3 1. İMANSIZ [Şirin Nurcahana:] Ay imansız qarı, sən haman Nurcahan deyilsənmi ki, Nəzərəli bəyin qızının əvəzində Şahqulu bəyə öz qardaşın arvadın göstərdin, nə qədər onu yedin? (N.Vəzirov); BƏDİMAN Kafirə bax, gör nə bədimandı bu! Dur qaçaq, oğlum, baş-ayaq qandı bu! (M.Ə.Sabir); BİİMAN Fatma xanım: Bu zamananın gəlinləri belə otur kaftar, elə dur biiman, axıratsız! (N.Vəzirov); KAFİR (bax). 2. imansız bax insafsız; zalım

1 нечестивый

2 I прил. 1. неверующий, безбожный 2. перен. бесчестный, бессовестный II сущ. безбожник, вероотступник

1 I. i. non-believer; atheist II. s. unbelieving, godless

1 is. incroyant m, athée m

1 прил. имансуз (1. Аллагь авачир, динсуз; кафир; 2. пер. мергьяметсуз, регьимсуз, инсафсуз, къансар).