insafsız sözü azərbaycan dilində

1 sif. 1. İnsaflı olmayan, mürüvvətsiz; zalım, qəddar, rəhmsiz. İnsafsız günəş də ki batmaq bilmirdi. E.Sultanov. İnsafsız, avam bir adam olan əmim arvadı iri mis səhəngi çiynimə verib səhərdən axşama qədər mənə ayaqyalın, başıaçıq su daşıtdırardı. İ.Əfəndiyev. // Zərf mənasında. [Orxan:] Məndə artıq can qalmamış, Mərhəmət; Mərhəmət qıl, insafsız olma, İsmət! H.Cavid. 2. Vicdansız, şərəfsiz. Zeynəbin özü Məcidə xəbər verdiyini Nadir indi güman etdi və hər ikisi tərəfindən belə insafsız (z.) bir tərzdə aldandığına acıdı. B.Talıblı. // İs. mənasında. Bilmirəm bu yanlış məlumatı gözəl qıza hansı bir insafsız xəbər vermişdir. M.S.Ordubadi. Sərt oldu rəftarı o insafsızın; Dərslərinə vaxtı qalmadı qızın. M.Rahim.

1 vicdansız — şərəfsiz

2 mürüvvətsiz — zalım — qəddar — rəhmsiz

3 1. İNSAFSIZ [Dövlət bəy:] Siz insafsız, Aydın xoşbəxt olduğu qədər mən bədbəxtəm (C.Cabbarlı); BİİNSAF Ömrümün bağçası döndü xəzələ; Biinsaf, bivəfa yar dedi, getdi (M.Rahim); DİLAZAR Dil verməz idim mən sənə ey yari-dilazar.. (S.Ə.Şirvani); NAİNSAF Fəxrəddin bəy: Bitərbiyət, qanmaz, bihəya, yalançı.. nainsaf, bimürvət (N.Vəzirov); ZALIM (bax). 2. insafsız bax vicdansız; ədalətsiz

1 1. бессовестный; 2. несправедливый, недобросовестный; 2. жестокий, бездушный, безжалостный, немилосердный;

2 I прил. 1. бессовестный: 1) поступающий не по совести. İnsafsız adam бессовестный человек 2) основанный на несправедливости. İnsafsız hərəkət бессовестный поступок 2. несправедливый: 1) действующий не по справедливости 2) не основанный на справедливости II в знач. сущ. бессовестный, бессовестная

1 I. s. unjust, unfair, merciless, cruel; ~ adam an unjust person; a cruel / merciless person II. z. mercilessly, pitilessly, heartilessly

1 sif. malhonnête ; effronté, -e, impudent, -e

1 прил. инсафсуз (1. инсаф (мирвет) авачир; залум, къансар, регьимсуз; 2. виждансуз, ягьсуз, шерефсуз).