işıqlı sözü azərbaycan dilində

1 sif. 1. Güclü işıq verən, işıq saçan, işığı yaxşı olan, parlayan. İşıqlı lampa. – Havanın üzü ləkəsiz olduğu üçün işıqlı ulduzlar ötədə-bəridə fərq edilirdi. S.Hüseyn. Ay işıqlı, göy ulduzlu, yol aydın; Könlüm evi çıraqbandır bu gecə. R.Rza. 2. Yaxşı işıqlandırılmış, işıqla dolu, çox işıq düşən. İşıqlı otaq. İşıqlı salon. – Sarayın geniş, işıqlı, yaraşıqlı foyesində neft qabaqcıllarının … şəkilləri vurulmuş böyük şərəf lövhəsi var idi. M.Rzaquluzadə. Mehriban … uzun, işıqlı dəhliz ilə gedib sola döndü… H.Seyidbəyli. 3. Şəffaf, parlayan, təmiz, ləkəsiz. İşıqlı şüşə. İşıqlı səma. – Xoşladığım bir gecə; yerlər, göylər işıqlı; Ay bir sərxoş göz kimi, ulduzlar yaraşıqlı. M.Müşfiq. Elə bil çayın suyu aya qədər ucalmaq, aydın səmanın işıqlı sifətini öz bulaşığına boyamaq istəyirdi. Ə.Vəliyev. 4. məc. Fərəhli, məsud, xoşbəxt. İşıqlı gələcək. İşıqlı günlər. – Bir işıqlı dünya var – haqq-ədalət dünyası! Ə.Cəmil. // məc. Yaxşı, gözəl, nəcib. Həyatın işıqlı və qaranlıq cəhətləri. 5. məc. Açıq, aydın, parlaq (fikir, ağıl haqqında). [Zeyd:] Qeys işıqlı bir zəkadır, cəhalət ona məcnun damğası vurur. Ə.Məmmədxanlı. ◊ İşıqlı dünya – yaşadığımız dünya, aləm. Nağıllarda Simurq quşu qəhrəmanı qaranlıq dünyadan işıqlı dünyaya çıxarır. – Dərviş ucaboylu, arğaz, uzunsaçlı və saqqallı idi. Gözlərindən və üzündən bunun yuxu və məşəqqət və işıqlı dünyada cəhənnəm oduna düçar olduğu görünürdü. A.Divanbəyoğlu.

1 enerjili

2 nurlu — ziyalı

3 şəffaf — parlayan — təmiz — ləkəsiz

4 fərəhli — məsud — xoşbəxt

5 aydın — parlaq

6 İŞIQLI (müxtəlif mənalarda) Aparır yer üzünü işıqlıdır sabaha.. (Ə.Cəmil); DİRƏXŞAN (kl.əd.) Niyə xurşid atəşfəşandır? Niyə qürsi-qəmər dirəxşandır (A.Səhhət); MÜNƏVVƏR (arx.) Gördü ki, çəmən yenə münəvvər; Zülfündən onun cahan müəttər (Xətayi); NURLU Doğrudan da bir an içində Sabahın bu nurlu çağında hava qapqaranlıq oldu (M.Rzaquluzadə); PARLAQ Ayın qaranlıq günlərində ulduzlar daha parlaq və oynaq görünür (Y.Şirvan); RÖVŞƏN (kl.əd.) Seninlə rövşən idi qəlbim, ey gözüm nuri! (Natəvan); TABAN (arx.) Xoş bula qaranqu gecələrdə; Gözünü tülui-mahi-taban (Xətayi); ZİYALI Mənim bağım, baharım; Fikri ziyalı oğlum (M.Ə.Sabir); AYDIN.

1 1. освещенный, со светом; 2. светлый;

2 прил. 1. светлый: 1) излучающий сильный свет, яркий (об источнике света). İşıqlı lampa светлая (яркая) лампочка, işıqlı ulduzlar светлые звезды, işıqlı ay светлая (яркая) луна 2) хорошо освещённый, наполненный светом. İşıqlı otaqlar светлые комнаты, işıqlı salon светлый зал, işıqlı gecə светлая ночь 3) ясный, чистый, прозрачный. İşıqlı şüşə светлое стекло 4) перен. ничем не омрачённый, радостный. İşıqlı gələcək светлое будущее, işıqlı sabah светлое завтра, işıqlı həyat светлая жизнь, işıqlı yol светлый путь, işıqlı günlər светлые дни 5) перен. ясный, проницательный. İşıqlı (parlaq, nurlu) zəka светлый ум, светлая голова 2. разг. с освещением, со светом (электрическим), освещённый. İşıqlı kəndlər освещённые села ◊ işıqlı dünyada на белом свете, işıqlı dünya (aləm) белый свет; işıqlı dünya gözünə qaranlıq görünür kimin белый свет не мил кому; işıqlı dünyaya həsrət qalmaq света вольного не видеть; işıqlı günə çıxmaq дожить до светлых дней

1 s. light; ~ otaq a light room; ◊ ~ dünya the world

1 sif. clair, -e ; ~ otaq chambre f claire

1 прил. 1. экуь; хъсан экв авай (мес. кӀвал); хъсан экв гудай (мес. лампа, гъетер); 2. экуь, михьи, леке квачир, цӀарцӀар гудай (мес. шуьше); ахъа, алахьай (мес. цав); 3. пер. шад, бахтлу, хушбахт, экуь (мес. йикъар, гележег); // пер. иер, гуьзел, хъсан, гуьлуьшан; 4. пер. ачух (мес. фикир); ** işıqlı dünya экуь дуьнья, чун яшамиш жезвай дуьнья.