* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. 1. Heç kəsi (yaxın qohumu, arxası, köməyi) olmayan; adamsız. Kimsəsiz uşaq. Kimsəsiz qadın. – [Araz] kimsəsiz, tək bir adam idi. A.Şaiq. Bu gün Hüseyn artıq arxasız və kimsəsiz bir yetimdir. S.Rəhman. // İs. mənasında. Hər gecə əxilər süfrəsi başında gördüyü o müxtəlif qəriblər və kimsəsizlər içərisində yavaş-yavaş bu qocanın da siması [yolçunun] xəyalında canlanırdı… Ə.Məmmədxanlı. 2. İnsan yaşamayan, boş, adamsız, tənha. Kimsəsiz yerlər. – Öz kimsəsiz torpağına baxdı Füzuli; Bir sönməyən şimşək oldu, çaxdı Füzuli. Ə.Cavad. Səməd … uzaqdan görünən kimsəsiz tarlalara baxdıqca ürəyi sıxılırdı. İ.Hüseynov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / kimsəsiz3 1. KİMSƏSİZ [Həkim] həm müalicə elədi, həm də kimsəsiz oğlanın kimsəsi oldu (B.Bayramov); ADAMSIZ Zavallı bu kənddə özü kimi qərib və adamsız idi (S.Hüseyn); QƏRİB, BİKƏS Qərib öldüm, bikəs öldüm, yad öldüm (M.V.Vidadi). 2. kimsəsiz tənha 1
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / kimsəsiz1 не имеющий никого, не имеющий поддержки, покровителей, заступников, одинокий, беззащитный, сирота
Azərbaycanca-rusca lüğət / kimsəsiz2 I прил. 1. одинокий (не имеющий семьи, родственников, близких). Kimsəsiz adamlar одинокие люди, kimsəsiz qadın одинокая женщина, kimsəsiz qalmaq остаться одиноким 2. безлюдный, пустынный. Kimsəsiz yerlər безлюдные места, kimsəsiz küçələr пустынные улицы, meydan kimsəsiz idi площадь была безлюдна II сущ. одинокий, одинокая. Kimsəsizlər üçün yataqxana общежитие для одиноких
Azərbaycanca-rusca lüğət / kimsəsiz1 I. s. 1. (qohum-qardaşsız) (i.s.) without kith or kin; ~ qadın a woman without kith or kin; 2. (uşaq haq.) orphan; 3. (tək, tənha) solitary, lonely, ~ yerlər solitary places; ~ həyat lonely life II. z. lonely; özünü ~ hiss etmək to feel lonely
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / kimsəsiz1 1) sif. sans parents ; ~ uşaq enfant m sans parents ; 2) orphelin m, -e f ; 3) seul, -e ; solitaire
Azərbaycanca-fransızca lüğət / kimsəsiz1 прил. 1. касни (мукьва-кьили, далу, куьмек) авачир, тек, ялгъуз (мес. аял, дишегьли); 2. инсан авачир, инсан яшамиш тежер, са касни авачир, буш (мес. чилер).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / kimsəsiz