klino sözü azərbaycan dilində

Klinoptilolit — təbii seolitlərdən ibarət olub, silisium və alüminium tetraedrnin mikroskopik düzülüşündən ibarətdir. Bu kompleksin formulu (Na, K, Ca)2-3Al3(Al,Si)2Si13O36· 12H2O-dur. Adı Yunan dilindəki klino (κλίνω; "maili"), ptylon (φτερών; "lələk") və lithos (λίθος; "daş") sözlərindən götürülmüşdür. == Tərkibi == Mousun sərtlik şkalası üzrə 3.5–4 və xüsusi kütləsi 2.1–2.2-dir. Molekulyar kütləsi 2,703.72 qm-dır. Klinoptilolit əsasən tuflarda vulkanik şüşələrin devitrifikation məhsulu kimi və bazalt, andezit, riolitlərdə qabarcıq şəklində əmələ gəlir. O 1969-cu ildə müəyyən olunub. O heylanditlə seriyalar əmələ gətirir: Klinoptilolit-Ca – heylandit-Ca bərk məhlul sırası; Klinoptilolit-K – heylandit-Ca bərk məhlul sırası; Klinoptilolit-Na – heylandit-Ca bərk məhlul sırası; == İstifadəsi == Klinoptilolitdən sənayedə və ion dəyişkənliyi xüsusiyyətindən elmi işlərdə istifadə olunur. Onun bu yüksək dəyişkənlik xüsusiyyəti ammoniuma (NH4+) görədir. Bunun tipik nümunəsi onun enzim əsaslı karabamid sensorunda istifadəsidir.

Klinoves (çex. Klínovec, alm. Keilberg‎) — Ore dağlarıın ən hündür zirvəsi. Saksoniya ilə Çexiya sərhəddindən bir qədər aralıda yerləşir. Hündürlüyü 1 243,7 metrdir.

Klinoxlor (Mg, Fe2+)5 Al (Si3 Al) O10 (OH)8 — monoklinik sinqoniya. Rast gəlmə tezliyi şkalası: çox da tez-tez rast gəlməyən. == Növ müxtəliflikləri == Kemmererit mineralın xromlu (~ 2 % Cr2O3), leyxtenbergit isə azdəmirli növ müxtəliflikləridir. == Xassələri == Rəng – müxtəlif çalarlı yaşıl, sarı, çəhrayımtıl-ağ, ağ, bənövşəyi; Mineralın cizgisinin rəngi – ağ; Parıltı – yağlı, ayrılma müstəvilərində – sədəfi; Şəffaflıq – yarımşəffaf, nazik vərəqlərdə şəffaf; Sıxlıq – 2,5–2,7; Sərtlik – 2–2,5; Vərəqləri əyilgəndir, lakin elastik deyil; Ayrılma – {001} üzrə tam mükəmməl; Morfologiya – kristallar: lövhə şəkilli, çəlləkvari; İkiləşmə: xlorit və mika qanunları üzrə; Mineral aqreqatları: pulcuqlu, gizlipulcuqlu, bəzən torpaqvari kütlələr, vərəqlər, süxur boşluqlarında – druzalar. == Mənşəyi və yayılması == Metamorfik mənşəli klinoxlor xlorit şistlərinin tipik əsas süxurəmələgətirən mineralıdır. Habelə alp tipli damarlarda, skarnlarda, kolçedan və mis-nikel yataqlarının filizyanı dəyişilmiş süxurlarında, mineralın xromlu əmələgəlmələri isə dəyişilmiş hiperbazitlərdə və xromit yataqlarında müşahidə edilir. Birlikdə rast gəldiyi minerallar: epidot, diopsid, qranat, vezuvian, kalsit. Mineralın tapıldığı yerlər: Saranov və Axmatov yataqları, Nazyam dağları (Rusiya); Sermatt (Avstriya); Tirol, Binnental (İsveçrə); Kop-Krom mədəni (Türkiyə); Bryuster (ABŞ) və b. Azərbaycanda klinoxlor və onun azdəmirli növ müxtəlifliyi olan leyxtenbergit skarn tipli Daşkəsən dəmir filizi yatağında, mineralın xromlu növ müxtəfliyi – kemmererit isə Göydərə xromit və Ağqaya civə yataqlarında aşkar edilmişdir. == Tətbiqi == Geniş miqyasda yayıldıqları halda xlorit şistləri kağız sənayesində istifadə edilir.