* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | ••••••••••• | 0.67 |
2005 | ••••••••••• | 0.67 |
2007 | •••••••••••••••••••• | 1.27 |
2008 | •••• | 0.24 |
2009 | ••• | 0.16 |
2010 | •• | 0.09 |
2014 | ••• | 0.17 |
1 is. və sif. dan. [ital. levantino] Əxlaqsız, pozğun (adətən söyüş yerində işlənir). Ləvəndə qoşulan bəlayə düşər. (Ata. sözü). [Naçalnik:] Ə, ləvənd oğlu, ləvənd! Sən nə hətərən-pətərən sözlər danışırsan?! “Qaçaq Nəbi”. [Qayınana:] [Onlar] hayasız-abırsız, özündən sərxoş ləvəndlərdir. C.Cabbarlı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ləvənd1 Fransız sözüdür, “əxlaqsız” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / ləvənd1 I сущ. распутник, развратник II прил. развратный, распутный. Ləvənd oğlu ləvənd! ах ты развратник!
Azərbaycanca-rusca lüğət / ləvəndf. əsli y. 1) özbaşına; 2) əyyaş; 3) əxlaqca pozğun; əxlaqsız; 4) səfil, macəraçı; 5) gözəl, qəşəng.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğətiI (Cəbrayıl, Cəlilabad, Salyan, Göyçay, Qazax, Lənkəran) 1. avara, yaramaz (Qazax). – Ləvənd oğlu ləvənd gəlif çıxmadı 2. bacarıqsız (Cəbrayıl). – Məmməd işdə çox ləvənddi II (Lənkəran) çox yeyən (adam). – Bu ləvənd İsanın qarnı doymaz III (Qax) iriayaqlı (adam)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.