məcburiyyət sözü azərbaycan dilində

1 is. [ər.] Məcburluq, məcbur olma, zor, güc. Evlənmək istəyən bir qədər peşkəş özü ilə gətirib, bəyin qulluğuna gedib ondan izin almaq məcburiyyətində idi. Ə.Haqverdiyev. Camalı tanıya bilmədiklərini etiraf etmək məcburiyyətində qalan Bülənd … Nəcmiyə baxdı. Ə.Əbülhəsən.

2 ə. məcbur olma; zor.

3 \ – olduğundan başqa olmama hallı. Məntiqi riyazi anlamda məcburiyyət. Anlamların və prinsiplərin məntiqi əlaqəsində və nəticələrində olur. Düşüncə baxımından məcburi reallıqlar.

1 icbarilik — zorakılıq

2 MƏCBURİYYƏT Evlənmək istəyən bir qədər peşkəş özü ilə gətirib, beyin qulluğuna gedib ondan izn almaq məcburiyyətində idi (Ə.Haqverdiyev); ZOR Mənim yetim uşağa rəhmim gəlir, çünki o uşaq sahibsizdir və bu barədə dəxi mənə zor yoxdur (C.Məmmədquluzadə); MƏCBURLUQ.

1 принуждение, понуждение, необходимость

2 сущ. 1. вынуждение, принуждение. Məcburiyyət üzündən по принуждению, heç bir məcburiyyət olmadan без всякого принуждения 2. необходимость: 1) надобность, потребность в ком-, в чём-л. Məcburiyyət qarşısında перед необходимостью, məcburiyyət nəticəsində по необходимости 2) филос. существенная, закономерная связь явлений, которая вытекает из самой природы вещей

1 i. compulsion, constraint, coercion; necessity; ~lə under compulsion / constraint

1 is. obligation f, contrainte f ; nécessité f ; ~ qarşısında hərəkət etmək agir vi sous la contrainte

1 [ər.] сущ. мажбурвал, мажбури хьунухь, зур, гуж.