* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] Söz söylənilən şəxs, sözlə müraciət olunan adam; dinləyən. Müxatəbinin sözünü yarımçıq qoymaq, münasibətli-münasibətsiz danışmaq bunun köhnə adətidir. Qantəmir. Xəlil acıqlananda həmişə müxatəbinin üzünə yox, yerə baxardı. M.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / müxatəb1 сущ. устар. 1. собеседник 2. лингв. личное местоимение, указывающее на собеседника (II л.)
Azərbaycanca-rusca lüğət / müxatəbə. 1) müraciət olunan şəxs; 2) qrammatikada: ikinci şəxs.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti