* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [ər.] 1. Mənası gizli, çətin anlaşılan, üstüörtülü, qaranlıq söz, məsələ, şəkil və s. Bu sözlər Məcidin ürəyinə yağ kimi yayılırdı və onu çətin bir müəmmanın həllindən azad edirdi. B.Talıblı. [Hidayət] üçün heç bir müəmma, açılmaz düyün qalmamışdı. B.Bayramov. // məc. Anlaşılmaz sirr, həlli çətin məsələ, şey. Bu lap müəmmadır ki… 2. ədəb. Hərf və rəqəmlərlə ifadə olunan klassik şeir formalarından biri; mənzum tapmaca. Füzulinin müəmmaları. – Sirri-dəhəniyarı, könül, axtar, özün tap; Söz yox ki, açıb şəxsə müəmmanı deməzlər. S.Ə.Şirvani.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / müəmma2 ə. 1) klassik Şərq ədəbiyyatında: mənzum tapmaca; xronoqram; 2) anlaşılmaz sirr, çətin həll olunan məsələ; problem.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / müəmma1 Ərəb mənşəlidir. Əmma sözü ilə qohumdur (əmması olan). (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / müəmma2 сущ. 1. загадка (то, что неясно, непонятно). Müəmma olaraq qalmaq оставаться загадкой, burada bir müəmma var тут есть какая-то загадка 2. загадочное. Təbiətin çox müəmmaları var у природы много загадочного
Azərbaycanca-rusca lüğət / müəmma1 i. problem, riddle; enigma; (sirr) mystery; inexplicable / unaccountable things
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / müəmma1 [ər.] сущ. 1. чинеба мана квай, четин гьавурда гьатдай, малум тушир, кьил акъат тийир гаф, сир, месэла ва мс.; // пер. мискӀал, кьил акъат тийир сир, гьял авун гзаф четин месэла (кар, затӀ); 2. лит. классик шиирдин формайрикай сад; шиирдалди тир мискӀал.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / müəmma