* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. və sif. [ər.] köhn. Nikahlı (kəbinli) arvad, qanuni arvad. [Ağa Mərdan:] Hamı bilir ki, Zeynəb xanım Hacı Qafurun daimi mənkuhəsi deyil, onun dövlətindən irs hesabında hərgiz hissəsi yoxdur. M.F.Axundzadə. [Mirzə Əhmədağa:] Sən, qızın mənim özümə mənkuhə olmasına riza ver. Ə.Haqverdiyev.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mənkuhə2 ə. nikahlı, qanuni (arvad).
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / mənkuhə1 [ər.] прил. сущ. куьгьн. тӀалакьдик (никягьдик) квай (паб), къануни (паб).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mənkuhə