* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 sif. [ər.] Nisbəti və mənsubiyyəti olan, əlaqəsi olan, aidiyyəti olan. [Keşikçilərin] içində yapıncılı ləzgi və qumuq, Cavanşir elinə mənsub sallaqbığlı … atıcılar var idi. Çəmənzəminli. Zeynal öz yaramazlıqlarını doğrultmaq üçün mühitlərini ləkələndirməyə çalışan bir qrup adamlara mənsub idi. S.Hüseyn. □ Mənsub olmaq – bir şəxsə və ya bir şeyə nisbəti olmaq, aid olmaq, aidiyyəti olmaq. [Sədr:] Müttəhim Baxşının qiyamçılar təşkilatlarına mənsub olması haqqında sizin əlinizdə başqa bir sübut varmı? C.Cabbarlı. Maşının üstündə milis idarəsinə mənsub olduğunu bildirən heç bir nişanə yox idi. H.Seyidbəyli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / mənsub2 MƏNSUB1 ə. 1) qoyulmuş, qonmuş; 2) təyin olunmuş; 3) dikinə basdırılmış, dikinə qoyulmuş; 4) ərəb dili qrammatikasında: təsirlik halda olan. MƏNSUB2 ə. bir şəxslə və ya şeylə əlaqəsi olan, ona aid olan.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / mənsub1 1. относящийся, принадлежащий, причастный; 2. имеющий родственную связь;
Azərbaycanca-rusca lüğət / mənsub2 прил. принадлежащий. Mənə mənsub şeylər вещи, принадлежащие мне, в сочет. mənsub olmaq kimə, nəyə: 1. принадлежать кому, чему: 1) составлять чью-л. собственность. Bu kitablar mənə mənsubdur эти книги принадлежат мне 2) являться чьим-л. творением, исходить от кого-л., чего-л. Bu rəsm əsəri Səttar Bəhlulzadənin fırçasına mənsubdur эта картина принадлежит кисти Саттара Бахлулзаде, bu ideya ona mənsubdur эта идея принадлежит ему 3) быть свойственным, присущим кому-, чему-л. Fəhlə sinfinə mənsub olmaq принадлежать рабочему классу (о какой-л. черте) 4) входить в состав кого-л., чего-л., быть участником, членом чего-л., относиться к чему-л. Hər hansı bir cəmiyyətə mənsub olmaq принадлежать к какому-л. обществу, ziyalı zümrəsinə mənsub olmaq принадлежать к интеллигенции; bu qrupa mənsub olmaq относиться к этой группе
Azərbaycanca-rusca lüğət / mənsub1 s. 1. concerning, concerned (in), belonging, participating; 2. relate (to); ~ olmaq to belong (to); Bu əlyazmalar IX əsrə mənsubdur These manuscripts are believed to date from the IX century
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / mənsub1 sif. appartenant à, qui appartient à ; dostuma ~ əşyalar affaires f pl appartenant à mon ami ; ~ olmaq appartenir vi à ; dater vi de
Azərbaycanca-fransızca lüğət / mənsub1 [ər.] прил. са касдихъ ва я са затӀунихъ галаз алакъа авай, гьадаз талукь тир; талукьвал авай, алакъа авай, талукь тир; mənsub olmaq талукь яз хьун, талукьвал аваз хьун; -кай яз хьун; -динди яз хьун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / mənsub