* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2007 | ••••••••••••••••• | 0.21 |
2010 | •••••••• | 0.09 |
2011 | •••••••••••••••••••• | 0.26 |
2019 | ••••••••••• | 0.14 |
1 is. 1. Çox nağıl bilən və onları məharətlə danışmağı bacaran adam. Nağılı nağılçıdan öyrən. (Ata. sözü). [Molla Abbas:] Necə nağıl de? Nə zəvzək danışırsan?… Mən vaizəm, yoxsa nağılçıyam ki, sizə nağıl deyəm? C.Məmmədquluzadə. [Əsgər] nağılçı deyil. O sənə Leyli və Məcnun məsələsini misal göstərdi. M.S.Ordubadi. 2. Çoxdanışan, çərənçi, boşboğaz, naqqal, lağlağı; uydurmaçı. [Məşədi Rüstəm:] Bizə nə versələr, ikiqat qiymətini alsınlar. Sən nə nağılçı kişisən. R.Əfəndiyev. Danabaşlılar [Xəlili] “nağılçı”, yaxud “qəzetçi Xəlil” adlandırırlar. M.İbrahimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / nağılçı1 1. NAĞILÇI, NAĞILDANIŞAN, NAĞILDEYƏN 2. nağılçı bax naqqal
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / nağılçı1 1. сказочник; рассказывающий сказки; 2. болтун, выдумщик, пустослов;
Azərbaycanca-rusca lüğət / nağılçı2 сущ. 1. сказочник, сказочница (создатель, а также рассказчик сказок); сказитель, сказительница. Məşhur nağılçı известный сказочник 2. разг. сочинитель (тот, кто выдаёт выдумку за действительность) 3. враль, болтун, пустослов
Azərbaycanca-rusca lüğət / nağılçı1 сущ. 1. махбан (гзаф махар чидай, махар ахъайиз алакьдай кас, махарин устӀар); 2. гзаф рахадай, барбияр ядай, чене гъуьргъуь, къаркъар, лагълагъчи; вичелай тапарар туькӀуьрдай кас.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / nağılçı(İmişli) aşıq. – Tək-tük adam nağılçı, çalğıçı gətirərdi toya
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.