nəhayətsiz sözü azərbaycan dilində

1 sif. və zərf Sonsuz, bitməz, tükənməz, sonu-axırı, hədd-hüdudu olmayan. Nəhayətsiz dalğalar bir-birini qovurdu. Nəhayətsiz üfüq. Nəhayətsiz adam axını. – Novruzun hədəqədən çıxmış gözləri hənuz nəhayətsiz fəzalara dikilmişdi. H.Nəzərli. Doğrudan da Mərcan nənənin qəzəbi nəhayətsiz idi. Mir Cəlal.

1 sonsuz — hədsiz — axırsız

2 NƏHAYƏTSİZ [Nizami:] Nəhayətsiz heç bir şey yoxdur (M.S.Ordubadi); BİİNTƏHA Muzdur xüsusilə düşdüyü bəladan., xilas olub, divan xatirəsindən qurtulmasını biintəha şakir idi (Qantəmir); BİNƏHAYƏT Mənsur: Məni əbədilik olaraq bəla dəryasının girdabi-binəhayətinə salıb cavan ömrünü, parlaq istiqbalını qəri-zülmati-məzarə yerləşdirmə! (C.Cabbarlı); İNTƏHASIZ Şirvan düzü intəhasız bir dəniz kimi görünürdü (Ə.Vəliyev); NAMÜTƏNAHİ Nizami: Dünyaya namütənahi deyənlər də yanılırlar (M.S.Ordubadi).

1 бесконечный

2 I прил. бесконечный; беспредельный, безграничный: 1. бескрайний, бескрайный, безбрежный. Nəhayətsiz meşələr бескрайные леса, nəhayətsiz səxra бескрайная пустыня 2. не ограниченный в своих проявлениях, чрезвычайный по силе выражения и т.п. Nəhayətsiz məhəbbət беспредельная любовь, nəhayətsiz inam безграничная вера II нареч. бесконечно, беспредельно, безгранично. Nəhayətsiz (dərəcədə) sevmək беспредельно любить, nəhayətsiz (dərəcədə) inanmaq беспредельно верить

1 s. bax sonsuz

1 прил. эхир авачир, и кьил а кьил авачир, сергьят авачир (мес. цав); куьтягь тежер, акьалтӀ тийир.