* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 1. sif. Odun qırmaq üçün işlədilən, odun doğramağa məxsus. Əhmədin arvadı Nisə götürüb odunqıran baltanı üz qoydu meşəyə. (Nağıl). 2. bax odunçu.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / odunqıran2 I сущ. 1. дровосек (тот, кто занимается рубкой леса на дрова) 2. дровокол, колун (тяжелый, с тупым клинообразным лезвием топор для колки дров) II прил. дровокольный (предназначенный для колки дров). Odunqıran balta дровокольный топор
Azərbaycanca-rusca lüğət / odunqıran1 1. прил. кӀарасар хадай, кӀарасар атӀудай (мес. нажах); 2. кил. odunçu.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / odunqıran