ortabab sözü azərbaycan dilində

1 sif. 1. Ortayaş(lı), orta yaşlarda olan; nə cavan, nə qoca. …Şərəf ortabab, qara və arıq övrətdi. C.Məmmədquluzadə. 2. Orta keyfiyyətli; miyanə. Əlikram gətirdiyi iki dənə ortabab Quba almasını qəzetdən açıb təbərrük kimi çıxartdı. B.Bayramov. 3. Kiçik torpaq sahəsinə malik olub, onu öz əməyi ilə becərən və mülki vəziyyətinə görə yoxsulla qolçomaq arasında duran fərdi təsərrüfatçı kəndli. [Almas:] Yoldaşlar, mənim sözüm yoxsul və ortabab kəndlilərədir. C.Cabbarlı. Cavahir, doğrusu, mən muzdur oğlu; Sən də bir ortabab kəndli qızısan. M.Müşfiq. // İs. mənasında. Kənd yoxsulları ilə ortababların ittifaqı.

1 Bab ərəbcə “tay” deməkdir. Ortabab “orta vəziyyətdə olanların yoldaşı, tayı” kimi başa düşülə bilər. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)

1 ortabab bac 1. ortayaş(lı); 2. babat

1 ORTABAB – YOXSUL Keçmişdə nə varlı, nə də yoxsul, nə aşağı, nə də ortabab olduğunu bilməyən, həmişə adamlara artıq və şübhəli gözə baxıb duran Vəli kişi soruşdu (M.İbrahimov).

1 1. середняк; 2. среднего качества, среднего достоинства; 3. среднего роста, возраста;

2 I прил. разг. 1. средних лет. Ortabab kişi мужчина средних лет 2. средний (ни плохой, ни хороший). Ortabab vəziyyət среднее положение, ortabab nəticə средний результат 3. истор. середняцкий. Ortabab təsərrüfatı середняцкое хозяйство II нареч. средне, посредственно. Ortabab oxuyurdu (он) учился посредственно; ortabab kəndli истор. середняк (крестьянин-единоличник, владевший небольшим земельным участком и обрабатывающий его своим личным трудом); ortabab kəndlilər, ortabablar середнячество, середняки

1 I. i. 1. middle peasant; 2. middlings II. s. average, middle, middling; ~ ailə average family; ~ kəndli middle peasant

1 is. moyen, -ne ; médiocre ; de qualité moyenne ; ~ kəndli paysan m moyen ; ~ yaşamaq vivre dans la médiocrité

1 прил. 1. юкьван яшарин, я жегьил, яни кьуьзуь тушир; 2. юкьван ери авай, я хъсан, яни пис тушир; 3. я варлу, яни гзаф кесиб тушир, вичин гъвечӀи ччил авай, юкьван (лежбер); // сущ. юкьван лежбер.