* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. [fars.] 1. Çox güclü adam; qəhrəman, igid. Gəzinir ortada səkkiz pəhləvan; Əyri qılınclardan sanki damır qan. H.K.Sanılı. Şərqin bütün pəhləvanları, sərkərdələri, qəhrəmanları, igidləri buradadır. M.S.Ordubadi. 2. Güləşmə ilə məşğul olan idmançı; güləşçi. İkinci dərəcəli pəhləvan.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / pəhləvan3 f. 1) çox güclü adam; qəhrəman, igid; 2) güləşçi.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti / pəhləvan2 I сущ. 1. богатырь (человек большого роста и крепкого телосложения, сильный и смелый), силач. Adlı-sanlı pəhləvan знаменитый богатырь 2. борец (спортсмен, занимающийся борьбой). Kənd pəhləvanları сельские борцы II прил. богатырский (такой, как у богатыря; могучий, сильный). Pəhləvan gücü богатырская мощь, pəhləvan cüssəli богатырского сложения (телосложения) ◊ dil pəhləvanı о человеке, любящем говорить громкие слова, давать обещания, а на деле ничего не делать; yalançı pəhləvan хвастун, бахвал
Azərbaycanca-rusca lüğət / pəhləvan1 i. wrestler, athlete; (yunan əsatirində) hercules; sərbəst üsulla güləşən ~ free style wrestler; ◊ dil ~ı d.d. gas-bag, wind-bag; yalançı ~ clown, jester, buffoon
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / pəhləvan1 is. 1) athlète m ; hercule m ; costaud m fam ; 2) idm. lutteur m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / pəhləvan1 [fars.] сущ. паливан, пагьливан (1. гзаф гужлу кас; викӀегь, кьегьал, игит, зуругъ, къагьриман; 2. кьуршахар кьадайди, гелер кьадайди, кьуршахар (юкьварар, гелер) кьадай спортсмен).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / pəhləvan