* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. anat. 1. Fəqərələri döş sümüyü ilə birləşdirən qövsşəkilli sümük. İnsanın yeddi cüt yuxarı və beş cüt aşağı qabırğası vardır. – Qabırğalar yastı və mötərizə şəklində olub, fəqərələrin yanlarından qabağa doğru uzanmışlar və döş qəfəsinin yan divarlarını təşkil edirlər. Balakişiyev. 2. Bədəndə qabırğaların yerləşdiyi yer; böyür. Yan qabırğası əzilmək. – Qarovula tapşırmışam ki, içəri girmək istəyən kimi, bir güllə vur qabırğasına! M.S.Ordubadi. İskəndər kişi qabırğasına dəyən zərbələrin şaqqıltısı arasından Bahadırın çığırtısını da eşitmişdi. M.Hüseyn. 3. Bir şeyin kənarı, yanı, bir tərəfi. Samovarın qabırğası batmışdır. ◊ Qabırğa vermək – 1) əyilmək, yıxılmağa meyil etmək. Bu divar, deyəsən, ortadan qabırğa verir; 2) qulaqardına vurmaq, özünü bilməməzliyə qoymaq, özünü arsızlığa vurmaq. Qabırğa kimi əyri – islahı çətin olan tərs adam haqqında.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qabırğa1 Qabarmaq feili ilə qohumdur. Qabırğa bir qədər qabarıq olur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qabırğa2 I сущ. 1. ребро мед. Qabırğa başcığı головка ребра, qabırğa sınığı перелом ребра, qabırğaların rezeksiyası резекция рёбер, qabırğa qabarıqlığı бугристость ребра 2. строит. горбыль (крайняя доска при распилке бревна, с одной стороны выпуклая) 3. строит. обрешетина (деревянный брус, накладываемый при сооружении крыши поперёк стропила) II прил. мед. рёберный. Qabırğa qabarcığı рёберный бугорок, qabırğa qövsü реберная дуга, qabırğa sümüyü рёберная кость, qabırğa cismi реберное тело ◊ qabırğa vermək: 1. накрениться; 2. пропускать, пропустить мимо ушей, qabırğasının qalınlığına salmaq быть толстокожим, qabırğalarını əzişdirmək намять бока кому, qabırğaları çıxmaq, qabırğaları sayılmaq быть очень худым; сильно похудеть; qabırğalarını sındırmaq kimin пересчитать ребра к ому; qabırğasına döşəmək kimin отчитать кого
Azərbaycanca-rusca lüğət / qabırğa1 1) is. anat. côte f ; 2) sif. de côte, costal, -e ; ~larına əl gəzdirmək casser la gueule à qn, battre qn comme plâtre, tricoter les côtes à qn
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qabırğa1 сущ. 1. анат. пакун тӀвал; 2. пагв (бедендин пакун тӀвалар авай чка); къвал; 3. мурз, къвал, къерех (мес. самовардин); ** qabırğa vermək а) руфун гун, какун (мес. цал); б) япалай авун, течир кьасарун, вичи-вич арсузвилиз ягъун; qabırğa kimi əyri пакун тӀвал хьиз какур, дуьз хъхьун гзаф четин, терс касдин гьакъинда.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qabırğa(Cəbrayıl, Qax, Ucar) 1. cağ (arabada) (Cəbrayıl). – Qabırğaları sındırma 2. kirəmit düzmək üçün evin üstünə üfüqi qoyulan taxta, ağac (Qax, Ucar). – Oturacax evin qabırğası vurulup bugün (Qax); – Qabırğa şam ağacınnan da olur (Ucar)
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.