* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 1. sif. Dənəsi, giləsi qara olan. Qaragilə üzüm. 2. is. Salxımlı qara və ya qırmızı turş meyvəsi olan kol bitki və bu bitkinin meyvəsi. Qaragilə xırda kol bitki olub, sıra ilə düzülmüş yumurtaşəkilli yaşıl yarpaqları və tək-tək yerləşən çəhrayı çiçəkləri vardır. Əliyev. Bu meşələrdə milyonlarla özü özbaşına bitən alma, armud, qarğıdalı, qaragilə, alça, zoğal, hər nə desən, var. S.Rəhimov. – Yanır kəpənəyin zərif qanadı; Quruyur yemşanın qaragiləsi. X.Rza. 3. sif. dan. Qaragöz mənasında. // Azərbaycan xalq havalarından birinin adı.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qaragilə1 QARAGİLƏ I is. Turş meyvəsi olan kol bitkisi və onun meyvəsi. Bu meşələrdə milyonlarla özü özbaşına bitən alma-armud, qaragilə, alça, zoğal, hər nə desən var (S.Rəhimov). QARAGİLƏ II is. Azərbaycan xalq havalarından birinin adı. Bu, Cənubi Azərbaycanda məşhur olan “Qaragilə” mahnısı idi (M.İbrahimov).
Azərbaycan dilinin omonimlər lüğəti / qaragilə2 I сущ. 1. черника: 1) ягодный дикорастущий кустарник сем. брусничных. Qaragilə basmış dərə овраг, заросший черникой 2) мелкие темно-синие ягоды этого кустарника 2. сорт винограда 3. перен. черноокая (с черными красивыми глазами) 4. название народной песни II прил. черничный (приготовленный из черники). Qaragilə kiseli черничный кисель, qaragilə piroqu черничный пирог
Azərbaycanca-rusca lüğət / qaragilə1 1. прил. ттварар (емишар) чӀулав, чӀулав ттварцин (мес. цпицӀар); 2. черника (галгам хьиз чӀулав ва я яру, цуру ва куьлуь емишар гъидай са кул; гьа емишар); 3. прил. рах. чӀулав вилер авай, вилел чӀулав; // манидин тӀвар (Азербайжан халкьдин).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qaragilə