qarınqulu sözü azərbaycan dilində

1 sif. və is. Qarnına qul olan, qarnına həddindən artıq qulluq edən, çoxyeyən; doymaz, yeyimcil. Qarınqulu adam. – Qarınqulu yeməkdə qoçaq olar, köməkdə naçaq. (Ata. sözü). Var idi bir qarınqulu abid. S.Ə.Şirvani. Bu oğlanın yaman qarınqulu olduğunu bütün yoldaşları bilirdi. Ə.Əbülhəsən.

1 yeyimcil

2 QARINQULU (həddindən artıq çox yeyən adam), AC QURD (məc.), ACGÖDƏN (dan.), ACGÖZ(LÜ) (bax), ÇOXYEYƏN, DƏLƏQARIN (dan.), GÖDƏNQULU, QARINLI (dan.), YEKƏQARIN (məc.), YEYİMCİL

1 QARINQULU – GÖZÜTOX Belə sualı ancaq tənbəl və qarınqulu adam verə bilər (S.Vəliyev); Şaiq gözütox, başıaşağı bir kəsdir.

1 1. обжора, чревоугодник; 2. обжорливый;

2 I сущ. обжора, чревоугодник, чревоугодница, простореч. едок II прил. прожорливый, ненасытный

1 I. i. gormand, glutton, gormandizer II. s. gluttonous, voracious, gormand; ~ adam a gluttonous / voracious person

2 one is hungry as a bear (a hawk, a hunter, a wolf) / one could eat a bear (a horse) / one must have a tapeworm едун напал (кто-либо жадно ест, никак не может насытиться)

1 is. glouton m, bâfreu||r m, -se f, goinfre m

1 прил., сущ. руфункал, ъуьнчӀ, анж, гвадан; руфунин лукӀ, гьамиша руфунин йикье янвай, руфуниз къуллугъдай, гзаф недай, тух тежер, тӀуьн квай (кас).

1 obur, pis boğaz