* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2007 | •••••• | 0.21 |
2009 | •••••••• | 0.32 |
2010 | •••••••••••••••••••• | 0.82 |
2011 | ••• | 0.09 |
2012 | ••••••••••••••• | 0.60 |
2013 | •••••••• | 0.29 |
2017 | •••••••• | 0.33 |
1 is. [ər.] 1. Namaz qılarkən müsəlmanların üzlərini çevirdikləri tərəf (Məkkədə müqəddəs sayılan Kəbə adlı binanın səmti). Burada axund molla Tağı durdu namaza, üzünü qibləyə çöndərdi. C.Məmmədquluzadə. 2. Cənub, cənub tərəf. Külək qiblədən əsir. – Səhər-səhər sərin qiblə yelləri; Heç yolun düşdümü canan dağına? M.P.Vaqif. Belə kölgəlik tikəndə, gərək elə tikilsin ki, səbətləri üzü qibləyə qoymaq [mümkün] olsun. H.Zərdabi. Ağıçı Bədircahanın evi şəhərin qiblə tərəfində, qayanın üstündə, çox basəfa olan yerdədir. N.Vəzirov. ◊ Qibleyi-aləm köhn. – müsəlman Şərqində hökmdara müraciət forması. [Böyükxanım:] Azərbaycan xalqı qibleyi-aləmin qurduğu üsuli-idarəni istəmir. M.S.Ordubadi. Şah hiddətlə dedi: – Sadıq xan, sən də belə!… Bir demirsən ki, niyə Məmməd bəy qibleyi-aləmin hüzuruna gəlmir?… Çəmənzəminli.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qiblə1 Ərəbcədir, “cənub, Kəbə tərəf” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qiblə1 сущ. религ. 1. кыбла (сторона, к которой мусульмане обращаются лицом во время молитвы) 2. устар. юг 3. перен. идейная направленность, устремлённость
Azərbaycanca-rusca lüğət / qiblə1 i. direction to which a Moslem turns when praying, i.e. towards Mecca
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / qiblə1 is. Lieu Saint (à Kaaba) face auquel les Musulmans se mettent en faisant la prière
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qiblə1 [ər.] сущ. 1. кьибле (капӀдамаз мусурманри чин элкъуьрдай пад, Кябе галай пад); 2. кьибле пад, леф пад; ** qibleyi-aləm куьгьн. къиблейи-алем (мусурманрин рагъэкъечӀдай пата гьукумдарриз муражиат ийидай форма).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qibləə. 1) cənub; 2) cənub küləyi, qiblə yeli; 3) namaz qılarkən müsəlmanların üzlərini çevirdikdəri tərəf; 4) pənah aparılan yer. Qiblei-aləm bax gibləgah (3-cü mənada); qiblei-hacət ehtiyac zamanı üz tutulan yer və ya adam; ümid yeri.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti