* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 is. 1. Xəncərdən böyük, əyri və ya düz, bir ağızlı kəsər silah. İti qılınc. – Qılınc yarası gedər, dil yarası getməz. (Ata. sözü). Onun başının üstündən divarda … qotazlı bir qılınc, qalxan, yay və sadaq asılmışdı. M.Rzaquluzadə. □ Qılınc kimi – çox itilik, kəskinlik mənasında. Yenə mədənlərdə böyük tətildir; Soyuq qılınc kimi insanı kəsir. S.Vurğun. 2. Kotanın ağzı, torpağı kəsən hissəsi. Kotanların iti qılıncları altından torpaq köprəyib qara bir hava kimi ətrafa daşırdı. Ə.Məmmədxanlı. 3. Qabanların ağzı yanlarında qoşa olaraq əyri qılınc şəklində çıxan, müdafiə və hücum aləti vəzifəsini görən böyük diş. Qaban qılıncı. ◊ Qılınc çalmaq – bax qılınc vurmaq. [Əsgər bəy:] Naçalnik, biz də düşmən qabağında qılınc çalmağa hazırıq! M.F.Axundzadə. Çaldı qılınc şahın atın peylədi. S.Ə.Şirvani. Qılınc çal, qoy gəlsin qoluna qüvvət. Z.Xəlil. Qılınc vurmaq – qılıncla vuruşmaq. [Hüsaməddin:] Mən Fəxrəddinlə bir cərgədə Azərbaycanın azadlığı uğrunda az qılınc vurmamışam. M.S.Ordubadi. Qılınc-qalxana çıxmaq – davaya getmək, vuruşmaq. Qılınc-qılınca gəlmək – qılınclarını çəkib üz-üzə gəlmək, qılıncla vuruşmaq. Qılınca sarılmaq – davaya hazırlanmaq. Qılıncdan keçirmək – hamısını qılıncla öldürmək. Lakin daşqəlbli qaniçən kazaklar buna baxmayaraq, zavallı işçiləri bacardıqca qılıncdan keçirirdilər. S.S.Axundov. Taygöz Yusif şəhərin … əhalisini qılıncdan keçirtdi. İ.Əfəndiyev. Qılıncının dalı da kəsir, qabağı da – sözü kəsərli, sözükeçən, böyük ixtiyar və nüfuz sahibi olan adam haqqında. [Tərlan:] Sən ki həmişə qılıncımın dalı da, qabağı da kəsir, – deyib öyünürdün. M.Hüseyn.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / qılınc2 xəncərdən böyük, əyri və ya düz, hər iki tərəfi iti kəsərli silah.
Azərbaycan kişi adlarının izahlı lüğəti / qılınc1 Mənası “əyri” deməkdir, görünür, qıyıq (qıyıq “ucu əyri iynə növü”dür) kəlməsi ilə qohumdur. Qılınc əyri olmasa, kəsməz deyimi də var. Qılınc paçaq ifadəsi mənbələrdə “əyri qıç” kimi izah olunub. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Azərbaycan dilinin etimologiya lüğəti / qılınc1 QILINC (kəsər silah növü) [Qurbanəli bəy.] Allah düşmən qabağında sizin qılıncınızı kəskin etsin (C.Məmmədquluzadə); XƏNCƏR (iri ağızlı qılınc) Həmzə öz köhnə arvadını görər-görməz yerindən sıçradı ve Əhmədin bu hərəkətini bəhanə edərək belindəki xəncəri sıyırdı (M.Hüseyn); ŞƏMŞİR (köhn.) Tüf sənə, həm sənin rəşadətinə; Həm də şəmşirinə, şücaətinə (A.Səhhət); TİĞ (kl.əd.) (obrazlı təşbehlərdə də işlədilir) Çək tiğini, gər var isə günahım; Öldür, gərdən mənim, ixtiyar sənin (Q.Zakir).
Azərbaycan dilinin sinonimlər lüğəti / qılınc2 I сущ. 1. меч (старинное холодное оружие). Qılınc qəbzəsi рукоятка меча, qılınc tiyəsi лезвие меча, misri qılınc (в фольклоре: египетский меч – название меча легендарного народного героя Кёроглы) 2. шашка, сабля (рубящее и колющее холодное оружие с широким обоюдоострым клинком). Qılıncın arxası обух шашки 4. шпага (холодное колющее оружие с прямым длинным клинком) 5. тесак (холодное оружие с изогнутым клинком и одним лезвием) II прил. 1. шпажный 2. сабельный. Qılınc zərbəsi сабельный удар ◊ qılınc çəkmək поднимать, поднять меч на кого; qılıncını itiləmək точить меч; qılınc oynatmaq: 1. фехтовать:; 2. перен. бряцать оружием; qılınc siyirmək обнажить меч (саблю, шашку); qılıncla qarşılamaq принять в штыки кого; qılınc yarası sağalar, söz yarası sağalmaz рана, нанесённая мечом, заживёт, а рана от слова – нет; qılınca sarılmaq взяться за шпагу, взяться за оружие; qılıncdan keçirmək перерубить саблей (всех или многих); qılınc vurmaq сражаться, биться; qılınc qılınca gəlmək скрестить шпаги; qılınc çalmaq сражаться с оружием в руках; qılıncının dalı da kəsir, qabağı da (о всемогущем, всесильном человеке)
Azərbaycanca-rusca lüğət / qılınc1 i. sword, sabre; amer. saber; ~ı qından çıxartmaq (həm məc., həm də müst.) to draw* the sword; ~ı qınına qoymaq (həm müst., həm də məc.) to sheathe the sword; ~ oynatmaq; 1) to fence; 2) məc. to rattle the sabre; ◊ ~ qaldırmaq (dava etmək) to unsheathe one’s sword; ~dan keçirmək bax qılınclamaq
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / qılınc1 is. épée f, glaive m, espadon m, rapière f ; sabre m, cimeterre m
Azərbaycanca-fransızca lüğət / qılınc1 сущ. 1. тур, къилинж; qılınc yarası gedər, dil yarası getməz. Ata. sözü турунин хер сагъ жеда, мецин хер – ваъ; 2. магъ; куьтендин сив (мез), накьв атӀудай пай; 3. гунг (къабандин яргъи кӀир); ** qılınc çalmaq кил. qılınc vurmaq; qılınc vurmaq къилинж ягъун, гъиле тур кьуна кукӀун, дяве авун; qılınca sarılmaq гъиле тур кьун, дяведиз гьазур хьун; qılıncdan keçirmək турунай акъудун, са кьилихъай турунал ягъиз вири рекьин.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / qılıncI (Çənbərək, Göyçay, Hamamlı) bax qiliç. – Uşaxlar dağın qılıncına çıxmışdı (Çənbərək) II (Ucar) bax qılıj. – Qılıncnan sap toxuyullar xanada III (Kürdəmir) boyunduruq ilə dişləni birləşdirən ağac
Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.