* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
Sözün tezliyi - sözün mətnlərdə hansı tezliklə rast gəlinmə göstəricisidir. Bu rəgəm 1 000 000 söz arasında sözün neçə dəfə meydana gəlməsini göstərir.
2004 | •••••••••• | 0.67 |
2006 | •••••••••••••••••••• | 1.35 |
2010 | •••••• | 0.36 |
2011 | ••• | 0.17 |
2013 | ••••••• | 0.44 |
2014 | •••••• | 0.34 |
2016 | ••• | 0.17 |
2017 | ••••• | 0.33 |
2018 | ••• | 0.15 |
2019 | ••••••• | 0.42 |
1 is. [fars.] 1. Külək, yel. …Bakı axşamına məxsus sərin ruzigar əsməkdə idi. M.S.Ordubadi. Çılğın kimi ruzigar vıyıldar; Qar parçaların göyə sovurar. A.Şaiq. Kəndin kənarındakı əkinlərin başaqları xəfifcə əsən bir ruzigarın təsiri ilə sakit bir dəniz kimi ləpələnir. S.Hüseyn. // məc. Təşbehlərdə: iti, sürətli mənasında. Uçun ey vətənin ruzgar qanadlı; Şahin təbiətli mərd oğulları! Ə.Cəmil. 2. Hava mənasında. Ruzigar qaranlıqlaşdı. Ruzigar buludlaşdı. – Bəzən də ruzigar dəyişir, hava elə quraq keçir ki, cücü əlindən yollardan ötmək olmur. Mir Cəlal. 3. məc. Dövran, zəmanə; tale, fələk. Olur tədbirimə bir gün müvafiq ruzigar, əlbət. S.Ə.Şirvani. [Xədicə:] Necə ağlamayım ki, illər ilə bəslədiyim məhəbbəti ruzigar puç etmək istəyir. N.Nərimanov. 4. məc. Ömür, yaşayış, həyat, gün. Neçə gündür didarını görmənəm; Ruzigarım qara günə bağlandı. M.P.Vaqif. 5. Güzəran, vəziyyət, gün, hal. Yenə tazələndi dövran; Nə gözəl ruzigar oldu. Q.Zakir. [Tafta:] Qabaqlar [Sevili] gördüm, göz gərək ruzigarına ağlasın. C.Cabbarlı. Ana mehriban gözlərini Cəmilə dikib balasının ağır ruzigarına acıyırdı. S.Rəhimov. □ Ruzigarını keçirmək – gün(ünü) keçirmək, birtəhər yaşamaq, həyat sürmək. Yoldaşımın sənəti baqqaldı, yəni bir daxmaya üç-dörd pud duz, bir qutu kişmiş və dörd-beş paçka maxorka tütünü qoyub satır və o da bu cür ruzigarını keçirir. C.Məmmədquluzadə. ◊ Ruzigarı bəd əsmək – bəxti gətirməmək, bəxti küsmək, taleyi üz döndərmək. Biçarə Məhəmmədin ruzigarı bəd əsdi; Üzünə saldı, gəldi bu altıncı qız – “Bəsti”. Ə.Cavad.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / ruzigar1 ruz(i)gar i. 1. wind; 2. weather; 3. məc. life, existence; pis ~ keçirmək to live badly; ◊ ~ı bəd əsmək to fail, to miscarry; to suffer a setback
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / ruzigar1 [fars.] сущ. 1. гар; // пер. тешпигьра: хци, зарб, йигин манада; 2. гьава; 3. пер. девран, замана; кьисмет, фелек; 4. пер. уьмуьр, яшайиш, югъ; 5. гьал, везият, дуланажагъ, югъ; ruzigarını keçirmək югъ акъудун, са тегьер яшамиш хьун, уьмуьр гьалун; ** ruzigarı bəd əsmək бахтуни тагъун, бахтуни хъелун, фелекди ччин элкъуьрун.
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / ruzigarkülək, yel; zəmanə, dövran.
Azərbaycan qadın adlarının izahlı lüğəti.