* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 [lat. scholasticus, əsli yun. shole – məktəb] 1. Orta əsr fəlsəfəsində kilsə ehkamlarına mücərrəd, formal məntiqi dəlillərlə haqq qazandırmaq məqsədini daşıyan hakim cərəyan. 2. məc. Real həyatdan, təcrübədən uzaq olan; boş, formal. 3. məc. Boş mühakimə, həyat və təcrübədən uzaq formal bilik; əzbərçilik, əllaməlik.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / sxolastika2 \ – iman ilə elmi, kilsə təlimi ilə Aristotel fəlsəfəsini bir-birinə uyğun formada birləşdirməyə çalışan orta əsrlər fəlsəfəsi. Sxolastika tərəfdarları bir tezisdən çıxış edirlər ki, inam ağıldan üstündür. \ orta əsr ―məktəb fəlsəfəsi‖. Sxolastlar xristianlıq dini etiqadını rasio-nallıqla əsaslandırmağa və sistemləşdirməyə çalışmışlar.
Fəlsəfə terminlərinin izahlı lüğəti / sxolastika3 yun. shole – məktəb 1) zahiri, real məzmundan məhrum, real həyatdan, təcrübədən uzaq olan; boş, formal; 2) boş mühakimə, həyat və təcrübədən uzaq formal bilik; əzbərçilik, əllaməlik.
Elmi̇ fəali̇yyətdə i̇sti̇fadə olunan əsas termi̇nlər / sxolastika1 сущ. схоластика: 1. господствующее направление в средневековой философии, целью которого было теоретическое оправдание церковных догматов с помощью умозрительных, формальных логических аргументов 2. формальное знание, оторванное от жизни и практики, бесплодное умствование; схоластицизм
Azərbaycanca-rusca lüğət / sxolastika1 [lat. scholasticus, əsli yun. shole-məktəb] прил. схоластика (1. юкьван виш йисарин девирдин идеалист философиядин умуми тӀвар; 2. пер. яшайишдивай, практикадивай яргъаз тир, кьуру, буш, форма патал тир (кӀелунар, чирунар); эзберчивал, хуралагъун).
Azərbaycanca-ləzgicə lüğəti / sxolastika