* azərbaycan dilinin orfoqrafiya lüğətində mövcuddur
* Sözün müxtəlif mətnlərdə yazılışı.
1 bax söyüşçü. Nadinc, söyüşkən, bu doqquz yaşında uşaq bütün müəllimləri təngə gətirmişdi. S.S.Axundov. Bəy yekəxananın biriminci mülkədarı, söyüşkən zülmkarı idi. S.Rəhimov.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti / söyüşkən2 I сущ. ругатель (тот, кто постоянно ругается, любит ругаться); ругательница II прил. бранливый, бранчливый (склонный к брани)
Azərbaycanca-rusca lüğət / söyüşkən1 I. i. swearer, habitual user of bad language II. s. swearing, abusive; quarrelsome
Azərbaycanca-ingiliscə lüğət / söyüşkən