Proqram təminatının verifikasiyası
Proqram təminatının verifikasiyası proqram mühəndisliyinin nizam-intizamıdır və onun məqsədi proqramın bütün gözlənilən tələbləri təmin etməsindən əmin olmaqdır.
Proqram təminatının verifikasiyasına iki əsas yanaşma forması vardır:
Dinamik verifikasiya, belə ki o test və ya təcrübə olaraq tanınır. Bu verifikasiya nöqsanların tapılması üçün yaxşıdır.Statik verifikasiya, belə ki o analiz etmə olaraq tanınır. Statik test icra olmadan bir sistemin və ya komponentin araşdırılmasıdır.
== Dinamik verifikasiya (Test, təcrübə) ==
Dinamik verifikasiya proqramın həyata keçirilməsi (gedişatı) zamanı sərgilənir və dinamik olaraq onun davranış tərzi yoxlanılır və o bir qayda olaraq Test fazası olaraq bilinir.Verifikasiya baxış prosesidir.
Testlərin çərçivəsindən aslı olaraq biz onu 3 növ kateqoriyaya bölə bilərik:
Kiçik testlər: tək funksiyanı və ya klası yoxlayan test
Böyük testlər: klaslar qrupunu yoxlayan test. Buna misal olaraq aşağıdakıları göstərmək olar
Modul testi (tək modul)
İnteqrasiya testi (birdən çox)
sistem testi (bütün sistem)
Qəbul testi: bir proqramın qəbul meyarlarını yoxlamaq üçün müəyyən edilmiş formal test
Funksional test
Qeyri-funksional testProqram təminatı verifikasiyası çox zaman proqram təminatı validasiya ilə qarışıq salınır. Bunlar arasındakı fərq:
Proqram təminatının verifikasiyası soruşur ki, “Biz proqramı doğrumu qururuq?” bu o deməkdir ki, sistem öz spesifikasiyasına uyğun gəlirmi.
Proqram təminatının validasiyası isə soruşur ki, “Biz doğrumu proqram qururuq?” bu o deməkdir ki, proqram istifadəçinin həqiqi istəklərini həyata keçirə bilirmi.Proqram təminatı verifikasiyasının məqsədi fəaliyyət zamanı ortaya çıxan səhvləri tapmaqdır, yəni yoxlayır ki fəaliyyətin məhsulu fəaliyyətin başlanğıcında olduğu kimi doğrudurmu.
== Statik verifikasiya (Analiz) ==
Statik verifikasiya proqram işə salınmazdan əvvəl kodu diqqətlə yoxlayaraq tələblərin yerinə yetirilməsinə nəzarət edən bir yoxlama prosesidir.
